Το Στέκι των Κιθαρωδών
Περι μουσικής => Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές => Μήνυμα ξεκίνησε από: hot_sauce (φλουτσ) στις 06/04/10, 20:52
-
http://rocking.gr/review2883.php
το ακούσατε?
καμιά άποψη?
-
Πήγα σήμερα να το πάρω, αλλά δεν έχει έρθει ακόμα (Πάτρα).
Από τα λίγα που έχω ακούσει και το trailer που έχει, δείχνει ότι είναι πολύ καλό.
Υπομονή άλλη μία μέρα!
http://slash.ultimate-guitar.com/videos/slash_album_trailer.html
-
Από μια πρώτη "αναγνωριστική" ακρόαση, έχω να πω τα εξής:
Το άλμπουμ είναι αρκετά σύγχρονο και ηχητικά και συνθετικά. Όποιος περιμένει κομμάτια τύπου Guns 'n' Roses μάλλον θα απογοητευτεί. Παρόλαυτα είναι καλό άλμπουμ, εντελώς αμερικάνικος ήχος και αισθητική, αρκετά slow και mid-tempo κομμάτια και γ@μ@τη παραγωγή πραγματικά! Το μόνο που δε μου άρεσε είναι ότι ο δίσκος δεν έχει κατά τη γνώμη μου μια ενιαία βάση, κάποιο συγκεκριμένο χαρακτήρα...Προσπαθεί να συγκεράσει πολλά στοιχεία μαζί και χάνει σε ενότητα...Ξεχωρίζουν το Ghost (με το θεο Ian Astbury στα φωνητικά >:D) το Crucify The Dead, το Doctor Alibi και το We're all gonna die (παρατηρώ ότι είναι τα πιο κλασσικά-ροκενρολάδικα κομμάτια του άλμπουμ, μάλλον για αυτό τα ξεχώρισα, αλλά είπαμε περί ορέξεως...... :P)
-
Εγώ προσωπικά με μια πρόχειρη ακρόαση (θα επανέλθω και μετά απο αρκετές) θα πω ότι το μόνο που μου άρεσε είναι η παραγωγή και ο ήχος....συνθετικά το βρήκα εναν αχταρμά που όπως λέει και ο Μαυροπερισσότερος φάνηκε ότι ο δίσκος δεν έχει μια ενιαία βάση....προσπάθησε αρκετά να προσαρμόσει το στυλ του κάθε κομματιού στον τραγουδιστή που το ερμήνευε....ωραία κομμάτια σίγουρα υπάρχουν.....αλλα είναι απλά ωραία κομμάτια και τπτ παραπάνω....ακούγονται ευχάριστα...αλλά μέχρι εκεί....
-
Η πρώτη ακρόαση μπορώ να πω ότι υπήρξε θετική για μένα. Είναι ένα άλμπουμ που ακούγεται ευχάριστα, σε ύφος που θα περίμενα από τον Slash. Όσοι ψάχνουν κάτι που να θυμίζει έστω και αμυδρά Guns n' roses, μάλλον θα πρέπει να το ξεπεράσουν (εγώ προσπαθώ ακόμα...). Και δεν καταλαβαίνω τι "ενότητα", ή "ενιαία βάση" θα μπορούσε να περιμένει κανείς από ένα άλμπουμ που φέρνει μαζί όλους αυτούς τους διαφορετικούς καλλιτέχνες σε τραγούδια που, όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο, είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Σίγουρα δεν θα χαρακτήριζα τη συνολική δουλειά αριστούργημα, αλλά γενικά είναι ένας καλός δίσκος. Τέλος πάντων, από τα τραγούδια που άκουσα ξεχώρισαν για μένα το Ghost, το We're all gonna die (Iggy rules!!!) και το Doctor Alibi, (παλιοροκάς κι εγώ), ενώ ωραία τραγουδάκια ήταν και τα Back from Cali και Crucify the Dead.
-
Εγώ προσωπικά με μια πρόχειρη ακρόαση (θα επανέλθω και μετά απο αρκετές) θα πω ότι το μόνο που μου άρεσε είναι η παραγωγή και ο ήχος....συνθετικά το βρήκα εναν αχταρμά που όπως λέει και ο Μαυροπερισσότερος φάνηκε ότι ο δίσκος δεν έχει μια ενιαία βάση....προσπάθησε αρκετά να προσαρμόσει το στυλ του κάθε κομματιού στον τραγουδιστή που το ερμήνευε....ωραία κομμάτια σίγουρα υπάρχουν.....αλλα είναι απλά ωραία κομμάτια και τπτ παραπάνω....ακούγονται ευχάριστα...αλλά μέχρι εκεί....
Λεπόν...,μετα απο αρκετές ακροάσεις θα αναδιατυπώσω....είναι αρκετά καλός και "οδηγικός" δίσκος....όλες οι ακροάσεις έγιναν σε ταξίδι με το αυτοκίνητο και ήταν αρκετά καλή φάση....συνεχίζω να πιστεύω ότι η παραγωγή είναι το δυνατότερο σημείο του δίσκου.....
Τα κομμάτια που κατα τη γνώμη μου ξεχωρίζουν:
The ghost με τον Ian Astbury
Beautiful dangerous με την Fergie (η πιο ευχάριστη έκπληξη του δίσκου..)
Starlight με τον Myles Kennedy
Nothing to say με τον Μ. Shadows (πολύ metallico-riff..)
-
Μπορει καποιος με καλο αυτι να μου γραψει σε TAB το εισαγωγικό riff του κομματιου Back from Cali ?
Είναι το 4ο τραγουδι του αλμπουμ [προσπαθησα αλλα κατι μου διαφευγει].
-
Kαμια σχεση με Guns, καμια σχεση με Slash Snakepit. Αρκετα ευπεπτο, αρκετα προσεγμενο αλλα δυστηχως δεν μου εμεινε κανενα κομματι....
Με εξεπληξε θετικα ομως το γεγονος οτι τοσες διαφορετικες μουσικες και καλλιτεχνες περιπλεκονται μεταξυ τους.
-
Thumb up απο εμενα...δεν ηταν αυτο που εψαχνα ομολογουμενως (δηλαδη κοντα σε guns) αλλα μου εκανε θετικη πρωτη εντυπωση...θα το ακουσω πιο διεξοδικα και θα ενημερωσω... ;D
-
Θεωρώ πολύ λογικό το album να είναι σχετικά "πολυσυλλεκτικό" διότι μπορέι ο Slash να έγραψε τήν μουσική αλλά καθέ ενας απο τούς τραγουδιστές εγραψε στίχους και φωνητικές γραμμές. Και μπορεί απο την μία οι τραγουδιστές να ανήκουν στο χωρο του hard rock/heavy metal αλλα εχουν και αρκετές διαφορές μεταξύ τους ετσί ωστε το album να μην εχει τόση ομοιογένεια οπως θα είχε ενα album κάποιας μπάντας.
Πολύ ωραιο cd με ωραίες ιδέες και παίξιμο.