Το Στέκι των Κιθαρωδών
Περι μουσικής => Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές => Μήνυμα ξεκίνησε από: YmiRLinG στις 19/04/10, 19:30
-
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω και πολλά να γράψω για αυτή τη δισκοκριτική. Όποιος το έχει ακούσει καταλαβαίνει, ένας ακόμα αριστουργηματικός δίσκος από μία απο τις πιό πρωτοπορειακές μπάντες της εποχής μας που σε γραπώνει απο το πρώτο κομμάτι και σε φτύνει στο τέλος του δίσκου περιμένοντας να πατήσεις το repeat.
-
Δεν το έχω ακούσει ακόμα στο σύνολό του και προσεκτικά αλλά με μια πρόχειρη αυτιά που του έριξα μου φάνηκε ότι είναι καλό cd. Γενικά οι Dillinger μου αρέσουν πάρα πολύ σε κομμάτια τύπου Black Bubblegum, Milk Lizard, Unretrofied, When Good Fogs Do Bad Things.
Ξέρω ότι δεν είναι αυτά τα κομμάτια που χαρακτηρίζουν το στυλ τους αλλά βλέπω ότι με κάθε καινούριο δίσκο βάζουν όλο και περισσότερα στοιχεία αυτού του στυλ πράγμα που το προτιμώ από το συνεχές νευρωτικό κοπάνημα που μπορώ να παρακολουθήσω μόνο με ακουστικά (προσωπικό γούστο είναι αυτό βέβαια).
Ακόμα έχω να πω ότι στο Option Paralysis το songwriting τους μου φάνηκε αρκετά πιο ώριμο και η παραγωγή φυσικά πάρα πολύ καλή!