Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Χρήστοςφλ στις 09/05/10, 07:15
-
Μάνα σου στέλνω μια γραφή γραμμένη μ’ αίμα
χαμένος είμαι μες τα ίδια και τα ίδια
μα όλο πετά η σκέψη μου στα περασμένα
ξεσκόνισέ τα παιδικά μου τα παιχνίδια…
Πνίγομαι πια μέσα στον ίδιο τον εαυτό μου
χωρίς να το αισθανθώ μέρα με την ημέρα
κόβοντας τ’ οξυγόνο από το σκάφανδρό μου
μαμά δεν έχω πια καιρό δεν έχω αέρα
μέρες βαριές και σαν να σκούριασαν κι οι μνήμες
μεσ’ σε κουτάκια δες συλλέγω τις σιωπές μου
Ξύπνα με το πρωί και τράβα τις κουρτίνες
«είν’ ώρα για να πας σχολείο, σήκω γιε μου»
μόνο μια χάρη σου ζητώ μη μου γεράσεις
γιατί έχω ανάγκη απ’ τη δική σου παρουσία
να με χαϊδέψεις στα μαλλιά, να μου γελάσεις
και να μου μάθεις ποια τα’ ανούσια, ποια η ουσία
κοίτα τα’ αστέρια είναι κοντά, δίπλα η σελήνη
μα προτιμώ απ’ το τρέξω να τα αγγίξω
στην αγκαλιά σου να ζητήσω την γαλήνη
μέσα της να με σφίξεις κι εγώ να σε σφίξω
Μάνα σου στέλνω μια γραφή γραμμένη μ’ αίμα
πιασμένος είμαι μες τα δόκανα του κόσμου
άραγε ήταν νύχτα τότε που με γέννας
κι είναι ταγμένος στο σκοτάδι ο εαυτός μου;
-
Το ποίημα αυτό με άγγιξε όσο ελάχιστα εδω μέσα.Μού φερε δάκρυα στα μάτια.Σ'ευχαριστώ γι'αυτό..
-
Πολύ πολύ όμορφο Χρήστο!!!! Μπράβο !!!!
Μελοποιημένο??? Μπορούμε να το ακούσουμε κάπου?
-
ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. μπορείτε να το ακούσετε στη σελίδα
http://www.musicwave.gr/el/members/member_info.asp?cat_id=2&id=4524&show=p
-
Καλημέρα.
Στίχοι για τη μάνα. Ότι πιο γλυκό και όμορφο. Νανούρισμα ψυχής.
Μπράβο κι’ από μένα.