Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 26/05/10, 04:20
-
Κάποτε ήτανε νησιά.
Κάποτε ήτανε νησιά,
τώρα μοιάζουν με βράχια,
μείναν μονάχα τα πουλιά
και κάποια γεροντάκια.
#
Πάνω ψηλά στον ουρανό
ένα fandom πετάει,
φαίνεται σαν ΄να τρωκτικό
που θέλει να με φάει.
#
Άγονη είναι η γραμμή,
το πλοίο δεν θα έλθει,
μα το fandom τη Κυριακή
πάλι θα ξαναέλθει.
#
Κάποτε ήτανε νησιά,
τώρα μοιάζουν με βράχια
κι αν φύγουνε και τα πουλιά
ωϊμε στα γεροντάκια.
#
Άγονη είναι η γραμμή,
το πλοίο δεν θα έλθει,
μ΄άφησαν στην αναμονή
μα δαύτους δεν τους μέλλει.
#
Αύριο θα ΄λθει ο βουλευτής
την ψήφο μου να πάρει
κι άμα ξανάλθει στο νησί,
γράψτο στο καλλαντάρι.
-
Καλό αλλά διακρίνω μια ατοχία στις παρομιώσεις.
Το "σαν τρωκτικό" είναι το φάντομ ή ο βουλευτής? Και κάτσε και σκέψου κάτι. Σ' έναν πανευρωπαϊκό "Καλλικράτη" σε ποιούς Δήμους θα έπρεπε να ενταχθούν αυτά τα νησιά? Τι είναι καλύτερο για τα γεροντάκια, να περιμένουν πλοίο από τον Πειραιά που θα ανήκει στο δρομολόγιο μιας άγονης γραμμής ή από την Σμύρνη που θα ανήκει στο δρομολόγιο μιας γόνιμης γραμμής?
Την Σμύρνη θάθελαν τα γεροντάκια
τον Πειραιά τα τρωκτικά και τα κοράκια...
-
Ασφαλώς τα Τουρκικά Fandoms...
Για ευνοήτους λόγους θα έκανα μία εξαίρεση:Κάθε νησάκι και ένας Δήμος.
Papus,σ΄ευχαριστώ για τον χρόνο σου.