Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΡιχάρδοςΜαυροπερισσότερος στις 27/07/10, 15:23
-
- Σαφείς και απλοί του Πλούτωνα οι όροι:
την Ευρυδίκη να μην κοιτάξει
ούτε για μια στιγμή
προτού το σκοτεινό βασίλειο αφήσουν πίσω
Και τι’ ναι μια στιγμή μπρος στην αιωνιότητα της αγάπης τους;
«απειροελάχιστον ποσόν» θα αποφαινόταν
η λογική της πρακτικότητος
Μα ο Έρως δεν ασχολείται με στατιστικές.
και πως ν’ αγνοήσεις την αγαπημένη της ομορφιά
πως να μην αγγίξεις τα ντελικάτα δάχτυλα
πως να μην φιλήσεις τα κόκκινα τριαντάφυλλα που ο Θεός της έδωσε για χείλη
πως να μην χαθείς στο γλυκό σκοτάδι των ματιών της;
Πως;
Πως να προστάξεις τα μάτια σου να μην βλέπουν
Την καρδιά σου να μην λαχταρά
Πως ν’αλλάξεις εαυτό;
Η ψυχή του Ορφέα μετανιώνει από τότε
Αδιάκοπα Κάθε λεπτό κι έτσι θα συνεχίσει.
Το ίδιο κάνουμε κι εμείς οι απόγονοί του,
Εμείς, που για όσο μια ματιά κρατά
Χάσαμε την Αγάπη σου από την Αγκαλιά μας.