Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Αnthia στις 26/09/10, 01:49
-
Γύρω μου ο κόσμος ξένος
κι ανάμεσά τους περιφέρομαι χαμένος
χιλιάδες θα 'ναι, δε θα 'ναι
κι όμως μόνος πάλι, να 'μαι
Τι να μου πουν και τι να πω
με λόγια που ανεμίζονται
κι όλα γκρεμίζονται στο πέρασμά τους
και πού να βρεις παρηγοριά
σε μια χούφτα ανθρωπιά
Γελάνε με τη λύπη σου
ζηλεύουν τη χαρά σου
γιατί έτσι νοιώθουν πιο καλά
στην τόση ομορφιά σου
-
Μου άρεσε πολύ. Έχω νοιώσει έτσι πολλές φορές και εγώ, οπότε με άγγιξες. Με άγγιξε μάλιστα τόσο που θα προσπαθήσω να σου στείλω απόψε κιόλας το canto του , που μου ήρθε αμέσως στο στόμα. Πιθανότατα βέβαια να το έχεις μελοποιήσει η ίδια, αλλά δεν πειράζει , έτσι για να δεις τι μου έκανε...Καλό βράδυ!
-
Μάκη σε ευχαριστώ πολύ ! Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις!θα χαρώ πολύ......
Περιμένω να το στείλεις......
-
Γραμμένο από ψυχής
μου άρεσε πολύ
μπράβο