Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: papous στις 24/11/10, 11:09
-
Το κράτος το βαθύ, καρπός ψυχοπαθή
και κάποιου νομοθέτη
Όλους μας αψηφά, το νόμο αγροικά
μα όλο τον βγάζει ψεύτη
Η τρόικα χτυπά γέρους και νιούς αβέρτα
μα για κράτος βαθύ δεν λέει ούτε κουβέντα.
Το κράτος το βαθύ, σε θέλει απαθή
και σου μιλάει σταράτα
"μονάχος δεν μπορείς, μπροστά σου αν με βρεις
σε έκανα σαλάτα
Τέτοιους μηχανισμούς ο κατακτητής θέλει
για σένα φουκαρά... κανέναν δεν τον μέλει."
Ένας βαθύς παππούς, με μάτια αλεπούς
με κοίταξε στα μάτια
"Αν ήσουνα εγώ, θα 'κανες το κακό
στης Πλάσης τα κομμάτια"
Σε κάθε μηχανή σκουριάζει το γρανάζι
το κράτος το βαθύ από φόβο ουρλιάζει...
-
"Ο Γιάννης ο φονιάς παιδί μιας πατρινιάς κι ενός μεσολογγίτη
προχθές την Κυριακή μετά τη φυλακή επέρασ' απ' το σπίτι.
Του βγάλαμε γλυκό του βγάλαμε και μέντα
μα για το φονικό δε είπαμε κουβέντα"...
(λέω εγω τώρα) ;) ;) ;) ;) Γκάτσος, Χατζιδάκις, Μητσιάς
Χαιρετίζω
-
Ω Άνεμε! Κατάφερε αυτό το ποίημα να σου δημιουργήσει τέτοιους συνειρμούς? !!!
Καλές γιορτές!