Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pimami στις 23/12/10, 09:16
-
(στης ποίησης τη δούλεψη)
Μπροστά του βλέπει το βουνό, τη νύχτα πίσωθέ του
μια δρασκελιά και σίμωσε, μια δρασκελιά κι ακούσθει.
Αν δρασκελήσει στο βουνό το φως θα τον τυφλώσει
κι αν κάνει πως πισωπατεί τονε στοιχειώνει η αγρύπνια.
* * *
Μακραίνουν του τα δάχτυλα ως που δε φτάνει μάτι
και με το κρύφιο χέρι του τ' αστέρια ψηλαφίζει.
Χορτάτος απ' το πιάτο του το βλέμμα σα σηκώνει,
λέξεις από τα γένια του θα στάξουν στα μολύβια.
* * *
Φανταχτερές σωπαίνουνε στα σκιερά χωράφια,
πέφτει η δροσιά κι αρχίζουνε τραγούδια να ανθούνε
Σιμά θα πιάσουν το χορό του κάμπου οι αγγέλοι,
νύχτα θα πιούνε τους χυμούς, αυγές στο μεροδούλι.
* * *
Είχε δεξιά τον άνεμο, στ αριστερά λυγμός του
σεμνά τον ορθοπλώριζε στη στεριανή φουρτούνα.
Αστροπελέκια στα μαλλιά, στα χέρια νυχτερίδες,
στις πέντε μαύρες θάλασσες φωτίζουν τη γραφή του.
-
Το δημώδες της έκφρασης
η έντονη παραστατικότητα των εικόνων
η εκπληκτική εναλλαγή των συναισθημάτων
το καθιστούν ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!
ΕΥΓΕ σου
και ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!!!!!!!!!
-
Πότε - πότε μου αρέσει να περιπλανιέμαι στις παλαιότερες σελίδες του Κιθάρα και να που το ξετρύπωσα . Ευρηματικός τίτλος , πίνακες ζωγραφικής οι στίχοι !! Καλή Χρονιά !!