Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 11/02/11, 15:38
-
Απούσες καλημέρες.
Έχω ένα πορτοφόλι,
χρόνια τώρα δίχως σέντς,
άνθρωπος δεν με ζυγώνει,
κόπηκαν οι επαφές.
#
Παρελθόν οι καλημέρες,
παρελθόν οι Κυριακές,
οι παλιές μου οι αγάπες
δήλωσαν απών κι αυτές.
#
Στο τηλέφωνο μου παίρνω
κάποιο φίλο αδελφικό,
κλείσε μου ΄πε θα σε πάρω
με το πρώτο μου ρεπό.
#
Το Λενάκι απ΄τη Τούμπα
χρόνια χάθηκε κι αυτό,
αν η τσέπη δεν βροντάει
μοιάζεις με μηδενικό.
#
Όλοι δήλωσαν απόντες,
δεν με σκέφτηκε κανείς,
τις απούσες καλημέρες,
άιντε ψάξε να τις βρεις...
-
Δύσκολοι καιροί Ηλίανθε , κομμένες δυστυχώς και οι καλημέρες . Για λεφτά βέβαια δεν το συζητάμε , εξάλλου αυτά δεν τα είχαμε ποτέ . Πολύ καλό το ποίημα , μου άρεσε ιδιαίτερα . Καλό βράδυ !!!
-
ipeas χαίρομαι και σ΄ευχαριστώ πολύ .
-
Ηλίανθε, δυστυχώς, μπορώ να καταλάβω τον προσωπικό πόνο του ήρωα του ποιήματός σου! Όμως, υπάρχουν άνθρωποι και για τους δύσκολους καιρούς μας, υπάρχουν φίλοι, όπως μπορούμε να υπάρξουμε εμείς για άλλους! Δεν μιλάω απαραίτητα για στήριξη, αλλά για μία βόλτα, μια συζήτηση, μία καλημέρα! Στο χέρι μας και στο χέρι τους να βρεθούμε και να κρατήσει η σχέση. Αλλάζουν βέβαια τα πράγματα με το καιρό...αλλά με αμοιβαία τα αισθήματα, τον κοντράρουμε! Μου αρέσει που τα λες ορθά κοφτά και δε σταματάς να γράφεις!
-
HoLiDoXoS συμφωνώ απόλυτα...Από μας και μόνο εξαρτώνται όλα .
Σ΄ευχαριστώ πολύ .