Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: akornto στις 16/02/11, 13:44
-
Περπάτησα στου κήπου σου τα εξαίσια μονοπάτια
Μα τα αγκάθια που φοράς, μου κάρφωσαν τα μάτια
Εσύ να κάθεσαι χλωμή,στις εκβολές του πόνου
Κι εγώ τυφλός και παίζουνε κρυφτό τα σ' αγαπώ μου
Μου έλεγες να σ' αρνηθώ, μα τώρα είμαι μόνος
Αυτή ήταν η αγάπη σου, ένα τσιγάρο δρόμος
Εσύ κερνάς την θλίψη μου, κι εγώ τον εαυτό μου
Κρυφτήκαν μες τις ρουφηξιές, όλα τα σ' αγαπώ μου
Αν δεν μπορείς να μ' αγαπάς, θέλω να με φοβάσαι
Για να μπορείς να με μισείς, όταν δεν θα κοιμάσαι
Να κάθομαι κι εγώ χλωμός, στις εκβολές του πόνου
Εκεί που μ' άφησες τυφλό, να βρω τα σ' αγαπώ μου
-
Μου άρεσε! Το βρήκα γοητευτικό μέσα στην απλότητά του και άκρως περιγραφικό των συναισθημάτων σου :D
-
Ευχαριστώ πολύ!!!
-
και απο μενα ενα μεγαλο μπραβο!!!!!!!!!