Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 25/02/11, 16:54
-
Ανακατεύεις το μελάνι,
με τα δάκρυα του Χριστού
και ξαναγράφεις εξ' αρχής την ιστορία,
ένας αρχάγγελος στο μέλλον,
με το μανδύα του πιστού,
ο τελευταίος οπαδός στη γαλαρία.
Ανακατεύεις το μελάνι
με ποτό της λησμονιάς,
κρασί φτιαγμένο από φεγγάρι κι από αίμα,
θα ζωγραφίσεις με χρυσάφι
στον καμβά της σκοτεινιάς,
ένα χαμόγελο κρυμμένο μες το βλέμμα.
Ανακατεύεις το μελάνι
με σταγόνες της δροσιάς,
γράφεις συνθήματα με λόγια αγωνίας,
σημαιοφόρος της ελπίδας,
μαχητής της μοναξιάς,
βλέπεις τον κόσμο από όψη άλλης γωνίας.
Ανακατεύεις το μελάνι
με τα δάκρυα του Χριστού,
με σκόρπια λόγια του Μωάμεθ και του Βούδα,
ονειροπόλος ταξιδιώτης,
μες το σώμα ενός αστού,
ψυχή ελεύθερη σαν άγρια πεταλούδα.
-
Αν σκεφτείς ότι μια απλή πεταλούδα που πετάει στο Πεκίνο μπορεί να επιφέρει θύελα στην Ευρώπη, σκέψου τι μπορεί να κάνει μια άγρια πεταλούδα.
Τώρα τελευταία δεν χορταίνω να σε διαβάζω φίλε μου!
-
Μου άρεσε ιδιαίτερα,όχι μόνο ο τίτλος αλλά και οι όμορφες εικόνες που έδωσες.
Ωραίο Παναγιώτη.
-
Σας ευχαριστώ πολύ που με διαβάζετε
να 'στε καλά
-
Απλά εξαιρετικός !!! Πολλά εύγε φίλε μου !!!
-
Φίλε ιππέα σε ευχαριστώ πολύ που με διαβάζεις
να 'σαι καλά