Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 15/03/11, 15:18
-
Η Εθνική κατήφεια.
Των Πανελλήνων τη χαρά
την έχουνε κηδέψει,
προς τέρψη κάποιων βολευτών
τη βγάλανε απ΄τη μέση.
#
Στα Τάρταρα τη θάψανε
σε ένα μαυσωλείο
κι απάνω της εγράψανε,
χαρά ούτε γι΄αστείο.
Ενθάδε κείται η χαρά,
ενθάδε κείται ο Έλλην,
σαν τα σπασμένα μάρμαρα
που κούρσεψε ο Έλγιν.
#
Αβέρτα ψυχοτροπικά,
τώρα με την αράδα,
μα η χαρά της γιατρειάς
πέταξε στον Καιάδα.
#
Στα τάρταρα τη θάψανε
σε ένα μαυσωλείο
κι απάνω της εγράψανε,
χαρά ούτε γι΄αστείο.
Ενθάδε κείται η χαρά,
ενθάδε κείται ο Έλλην,
σαν τα σπασμένα μάρμαρα
που κούρσεψε ο Έλγιν.
-
Σαν να λέμε: Θέλει ο Έλλην να κρυφτεί και η (μη) χαρά δεν τον αφήνει?
Κι αν η χαρά μας έφυγε
μέν' η χαιρεκακία
την υπόλιψίν μας έφαγε
η αιώνια μα.........*
*Τα ευκόλως εννοούμενα χαρακτηριστικά παραλείπονται...
-
Papus,ευχαριστώ για το χρόνο σου.
-
Ζητείται Ελπίς .... Συγγνώμη , Χαρά ήθελα να πω ....
-
Ipeas σωστό !...