Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kalliandi στις 10/05/11, 20:06
-
Σκέψου…αν άδειαζε η θάλασσα θα έμενε η γνώση
των ναυαγίων μυστικών που είχε κουκουλώσει.
Πόσα θα αποκάλυπτε…!μα φύλακες Νηρηίδες
τα φυλάγουν θησαυρό χρόνια, λεπτά και μήνες.
Οι απαντήσεις της ζωής, το μυστήριο της ψυχής κι όλη η αλήθεια
που κρύβει ο Ποσειδώνας μας σαν φυλαχτό στα στήθια.
Τι είναι ο Έρως, θάνατος και το υγρό το πυρ
μα ο Νηρέας πονηρός…!δεν πρόκειται να ειπεί.
Μόνο οι γοργόνες έχουνε όλες τις απαντήσεις
μα ποιος τολμάει σαν τις δει δειλά να τις ρωτήσει…;
«Για πες μου εξόριστη στεριάς και νύμφη του βυθού…
Τι έχεις δει και το φυλάς σαν κόρη οφθαλμού;».
«Ώσαν θωρούν τα μάτια μου και βλέπει το μυαλό μου
το στόμα δε μπορεί να ειπεί…οι λέξεις ωχριώνουν!».
«Μικρή μου ταξιδιάρα μου, για πες μου να χαρείς…!
Από τα χείλη σου νερό…εδίψασα νωρίς!».
«Μη βιάζεσαι περπατητή να ξεπερνάς τον χρόνο,
εκείνος είναι ο Σοφός…εκείνος ξέρει μόνο.
Όταν θα έρθει ο καιρός για να αποκαλύψει
το κύμα θα’ χει στον αφρό όλες τις απαντήσεις.
Μα πρόσεξε καϋμένε μου δεν θα’ ναι αυτός ο φταίχτης
αν του Αιόλου οι ασκοί δε γίνουν καταπέλτης!».
«Μακρομαλλούσα ασημολέπιαστη θέλω να ξέρω, πες μου!
Δικαίωμα δεν έχουνε εδώ οι εμμονές μου;».
«Θρασύ θνητέ και γοργοπόδαρε, όχι όσο στη γλώσσα,
πριν να μιλήσεις να σκεφτείς, η φύση ορίζει ρότα.
Η υπομονή είναι αρετή στον κόσμο η μεγίστη,
η εμμονή δεν ξεπερνά σε χάρη την πρωτίστη».
Είπε και χάθηκε μεμιάς στου πέλαγου τα βάθη
κι έμεινα να καρτερώ σεντούκια από χρυσάφι.
Θα περιμένω στις ακτές, ευλαβικά θα ελπίζω
αν είμαι άξιος Θεέ, το κύμα ας φιλήσω!
-
Πανέμορφο :) Μ'αρέσουν τα ποιήματα που διηγούνται ιστορίες.
-
Πάρα πολύ καλό
μπράβο σου
-
Ένα πανέμορφο , ποιητικό παραμύθι . Πράγματι εξαιρετικό !!!