Αυτό το ποίημα, όταν πρωτοδημοσιεύθηκε πριν αρκετά χρόνια είχε ως σκοπό το να καταδείξει πόσο "ζωντανή" είναι η Δοτική Πτώση στις μέρες μας, παρά την "επίσημη" κατάργησή της.
Έν διαλύσει μεν το Κράτος
εν χορώ το Παρα-κράτος
η Βουλή εν ευθυμία
εν στολή η Ανομία
εν...καιρώ η Αστυνομία.
Των επί μισθώ Ταγών
τα μυαλά εν εγρηγόρσει
τον Λαό τον εν υπνώσει
συν τοις άλλοις ποιός θα σώσει;
τον "κυρίαρχο" εν γένει
μα εν είδει εν αγνοία
εν επί λέξει αποστρατεία
κι εν προκειμένω εν απορία...
Εν μία νυκτί νομοθετούν
επ'ουδενί λογοδοτούν
περί τού εν κρυπτώ τί κάνουν
επί τώ έργω αν τυγχάνουν
ή εν συνόλω αποτυγχάνουν.
Εν αφθονία οι υποσχέσεις
εν συνεχεία οι δεσμεύσεις
οι αγορεύσεις εν θερμώ
επ'αγαθώ, ναί, τώ σκοπώ
μα κι η Απάτη εν ψυχρώ
και εν ανάγκη...συν Θεώ.
Αεί ομοίω όμοιος πελάζει
για τα εν Δήμω δεν τον νοιάζει
ποιητική αδεία το ού κλέψεις
και εν κενώ το ού μοιχεύσεις
ποσίν αβρόχοις η κλοπή
ελέω θεού η Αρπαγή
μα δεν πειράζει άφες αυτοίς
μην τους μετράς τοις μετρητοίς
μόνο η Ηθική εν ισχύ η Σωκράτους
επ' ωφελεία είν' του Κράτους.
Εν κατακλείδι επ'ευκαιρία
καθώς τελώ εν αδυναμία
μή και ψεχθώ επί εξυβρίσει
επί τή τούδε εμφανίσει...
ΘΟΥ ΦΥΛΑΚΗΝ ΤΩ ΣΤΟΜΑΤΙ
ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ