Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: gkou στις 10/08/11, 11:41
-
Εσύ δε μιλάς…
μοναχά με κοιτάζεις
μα πίσω απ’ το βλέμμα σου
τη σκέψη διατάζεις,
τη γεμίζεις με σένα
Και σε βλέπω παντού…
Σε μαύρα σκοτάδια
σα βαρκούλα βουλιάζω.
Απλώνω τα χέρια
και σκιές αγκαλιάζω
Πόσο μοιάζεις με ψέμα
μα σε βλέπω παντού…
Κι ενώ όλο σου λέω
πως θα φύγω, γυρίζω
κι αν τόσο παλεύω
να μην κλάψω, δακρύζω.
Πάλι γίνεσαι εικόνα
και σε βλέπω παντού…
Εξάρτηση είσαι
που ρουφάς το εγώ μου,
τους πόθους στραγγίζεις
και τρυπάς το μυαλό μου.
Πικρή ηδονή πίσω αφήνεις
μα σε βλέπω παντού…
-
Εξάρτηση είσαιπου ρουφάς το εγώ μου,τους πόθους στραγγίζεις και τρυπάς το μυαλό μου.Πικρή ηδονή πίσω αφήνειςμα σε βλέπω παντού
Γεωργία μου ΕΞΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!Γ
Καλό υπόλοιπο Καλοκαιριού!!!!!!!!!!1
-
Αυτό μπορεί να γίνει ωραίο τραγούδι
μπράβο Γεωργία, καλώς ήρθες ξανά στην έμπνευση
-
Θανάση, Παναγιώτη ,σας ευχαριστώ πάρα πολύ!Κι εγώ σαν τραγούδι το σκεφτόμουν :)
-
Σε βλέπω παντού , από την πρώτη λέξη μέχρι την τελευταία . Η δημιουργία αποπνέει άρωμα Γεωργίας και όσοι σε έχουν μελετήσει , από την πρώτη στροφή θα στοιχημάτιζαν , ότι το τραγούδι είναι δικό σου !!!
-
Χαίρομαι πολύ αν μπορεί έστω κι ένας αναγνώστης να με ξεχωρίσει από...μακριά που λέμε!Πόσο μάλλον που αυτός είσαι εσύ
-
nice ;)