Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: cashman στις 21/09/11, 20:39
-
Αφηρημένες έννοιες...
άναρθρες κραυγές...
νομίζω πως αρχίζω
να ερωτεύομαι το παρελθόν
και να φοβάμαι το μέλλον
Αυτή η ξαφνική μεταπήδηση
στον κόσμο των πνευμάτων
με τρόμαξε
σαν έναν ύπνο
βαθύ
δίχως όνειρα
Που σταμάτησε...
και ξύπνησα απ' το λύθαργο
Με ξύπνησαν
για να το λέμε σωστά
με ξύπνησαν, μα ξέρω οτι
θα με ξανακοιμήσουν...
Και τότε θα είναι πιο βαθύς
ίσως να μη μπορέσω
να ξπνήσω ξανά
και θα με σέρνουνε
νεκρό
για να με ρίξουν στα σκυλιά
28/10/10