Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: rakenditos στις 27/09/11, 15:45
-
'Εχει στην γλώσσα την σκουριά της ενοχής
μιας παιδικής , αθώας εποχής
-θα φταίει ο αέρας που μυρίζει περασμένα-
χρόνια που κάποτε σου πίστεψες πως ζεις
πρόσωπα φίλων πια αγνώριστα και ξένα.
Έχει στα μάτια την δειλία της Αυγής
κάποιας απρόσιτης που αγάπησες μορφής
κι είναι τα χείλη της μυστήρια δεμένα.
Αυτό το αβάσταχτο φορτίο της στιγμής
που δεν μοιράστηκες ποτέ σου με κανένα.
Μέσα στο ολόλευκο κελί μιας φυλακής
μιας μοναξιάς που σέρνεις χρόνια , εφηβικής
κρύβεις παράπονο στα λόγια τα κομμένα.
Κι αν είναι μάταιο το θες μα δεν μπορείς
πια να ξεφύγεις κι ολο μοιαζεις με εμένα.
Φοράς τα ρούχα του θεατρίνου που φορώ
μιλάς συχνά όλα τα λόγια που μιλώ
και φέρνεις βόλτες στα όνειρά μου τα ιδρωμένα.
Αυτό θα μείνει μεταξύ μας μυστικό :
Κάποτε εχθροί , σήμερα φίλοι , αύριο Ένα.
Έχεις την γλώσσα μιας οχιάς φαρμακερής
πληγές το σώμα κουβαλάς μιας εποχής
που όλα φαίνονταν απλά , καλοβαλμένα.
Ήρθες σαν Νόμος και Αέρας να μου πεις
σαν μεθυσμένος που γερνάει ποιητής
"κάποτε εχθροι , σήμερα φίλοι και αύριο ένα"
-
....Φοράς τα ρούχα του θεατρίνου που φορώ
μιλάς συχνά όλα τα λόγια που μιλώ
και φέρνεις βόλτες στα όνειρά μου τα ιδρωμένα.
Αυτό θα μείνει μεταξύ μας μυστικό :
Κάποτε εχθροί , σήμερα φίλοι , αύριο Ένα........
δεν γίνεται....
πρέπει να το εκθειάσω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΠΙΘΑΝΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
ευχαριστω που περνας ivikos ;)
-
εδώ δε γίνεται απλά να περάσεις... θέλω να σταθώ.. δώσε μου όμως χρόνο.. μια τρίτη, τέταρτη ανάγνωση να ξεδιαλύνω τα πρόσωπα της ιστορίας σου..
-
Κάθε φορά που περνώ από τη σελίδα , προσθέτω μια ανάγνωση ακόμη , γιατί απλά μου αρέσει
πάρα πολύ . Το βρίσκω εξαιρετικό . Εύγε Ρακένδυτε !!!