Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια => Μήνυμα ξεκίνησε από: RedWhite83 στις 03/10/11, 20:57
-
Μαύρη η θάλασσα κι ο ουρανός,
μαύρη και η καρδιά μου...
Φωτιά στα συννεφα,ο κεραυνός,
που καίει τα φτερά μου...
Δεν υπάρχει νικητης,από οπου και αν το δεις,
χωρίς κάποιος να χασει...
Απ'τη μια μεριά της γης,στο τέλος της βροχής,
το τόξο έχει χλωμιάσει...
Είχε χρώματα εφτά,που ένα-ενα τα πετα,
σαν μια δευτερη Σαλώμη,τα πέπλα ξεδιπλώνει..
Και στον κοσμο μπροστά,το κεφαλι μου ζητα,
και στο εβδομο το πέπλο μου χαμογελά...
Μιδας και Μήδεια,φιδια χρυσα,
με ζωνουν και με πνιγουν...
Τα φωτα αντίκρυ μου,λευκά πουλια,
που διαλεξαν να φυγουν...
Δεν υπάρχει νικητης,από οπου και αν το δεις,
χωρίς κάποιος να χασει...
Απ'τη μια μεριά της γης,στο τέλος της βροχής,
το τόξο έχει χλωμιάσει...
Είχε χρώματα εφτά,που ένα-ενα τα πετα,
σαν μια δευτερη Σαλώμη,τα πέπλα ξεδιπλώνει..
Και στον κοσμο μπροστά,το κεφαλι μου ζητα,
και στο εβδομο το πέπλο μου χαμογελά...
http://www.youtube.com/watch?v=LKuWokMjNGg (http://www.youtube.com/watch?v=LKuWokMjNGg)