Το Στέκι των Κιθαρωδών
Μουσικά όργανα και εξοπλισμός => Μουσικά όργανα και εξοπλισμός => Μήνυμα ξεκίνησε από: STEFANOS604 στις 29/11/11, 19:13
-
Η χρωματική φυσαρμόνικα είναι σαν δύο διατονικές με διαφορά ενός ημιτονίου.
Πχ το κλειδί Cχρωματικής είναι σαν μία διατονική κλειδιού C και μία C#.
Στο μέλλον θα αφιερώσω ειδικό κεφάλαιο για τις χρωματικές.
Στις χρωματικές λοιπόν υπάρχουν οι εναρμόνιες νότες E# = F και B# = C.
Βλέπε ΕΔΩ:
http://www.box.net/shared/cqo3z0b5z0nz5fl09arn (http://www.box.net/shared/cqo3z0b5z0nz5fl09arn)
Πριν ασχοληθώ με τη χρωματική ποτέ δεν είχα ακούσει γι αυτές.
Κι όμως υπάρχουν και χρησιμοποιούνται στις παρτιτούρες .
Ξεκινάω το θέμα μ' αυτές τις 2 εναρμόνιες επειδή έχουν μεγάλη σπουδαιότητα στη χρωματική φυσαρμόνικα.
Παρατηρώντας την χρωματική της φωτογραφίας των 12 οπών (3 οκτάβες) βλέπουμε ότι:
Η νότα F παίζεται στη 2η οπή με ρούφηγμα με τον μοχλό (slide) προς τα έξω (out)
Η νότα E# παίζεται στη 2η οπή με φύσημα με τον μοχλό (slide) προς τα μέσα (in).
Αυτό μας δίνει τη ευχέρεια να ανταλλάσουμε αναπνοή (ξεκούραση) αλλά και σε μερικά κλειδιά να επιτυγχάνουμε τέλειο Legato.
Αν κάποιος ξέρει να μας πει αν κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σε άλλο μουσικό πνευστό όργανο ή να αναλύσει αυτές τις εναρμόνιες περισσότερο θα ήταν ωραίο.
Ανέφερα επίσης ότι δεν είχα ξανασυναντήσει , πριν ασχοληθώ με τη χρωματική φυσαρμόνικα, αυτές τις εναρμόνιες γιατί σε καμιά απ' τις φωτογραφίες πιάνου ή άλλων οργάνων που έχω δεν αναφέρονται ως Ε# και Β#.