Παραφυάδες της φυγής είναι οι λύπες
ότι σε κούρασα, ποτέ δεν μου το είπες,
κι όταν σου είπα : «Ψάχνω τρόπο ν’ αμυνθώ»
μου λες: «Σταμάτα, τα ‘χω βρει με άλλον ανθό!!!!»
---------------
Μα μέχρι χθες μου ‘λεγες: «Συ είσαι το φως μου,
θα ‘σαι η ανάσα μου στα πέρατα του κόσμου…»|
και πριν ο κόκορας λαλήσει τρεις φορές
εξατμιστήκανε του έρωτα οι χαρές
--------------------
Είναι ένα σύννεφο του έρωτα ο οίστρος
που το φυσά η Τραμουντάνα κι ο Μαϊστρος,
πότε με στάλες…. στην ζωή χαμογελά!!!!
πότε με μπόρες, και χαλάζι…. την πουλά….
---------------------
Παραφυάδες του καημού είναι το «γεια σου»
άργησα μάτια μου να δω την πονηριά σου,
κι όταν την είδα, βρήκα του έρωτα ναούς,
χίλια τεμένη.......μα δεν εύρισκα Θεούς
27.05.2012