Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: rakenditos στις 02/12/12, 22:25

Τίτλος: Απέθαντος
Αποστολή από: rakenditos στις 02/12/12, 22:25

Σαν άλλος ζω
σαν να 'σαι 'δω.
Σαν να 'ταν τότε.

Χρώμα που δεν
μπορώ να δώ
λογια που λέν'
μα δεν θα πώ
ποτέ κι οπότε

μένω εδώ
πάντα εδώ
πιστός σαν σκύλος
χωρίς ψυχή
είμαι στοιχειό και...

το βράδυ χλωμός, με κουρασμένα μάτια και τρέμοντας από το κρύο παίρνω τον δρόμο για το χωριό.
Τα υπόλοιπα που λένε για μένα δεν έχουν απλώς καμία σημασία.

Σαν το φτερό
σαν το νερό
σαν να 'μουν αίμα.

Κυλώ, πετώ
στον ουρανό
και σαν το ψέμα.

Στο πρώτο φως θα διαλυθώ.
Σαν να μουν ψέμα.

Τίτλος: Απ: Απέθαντος
Αποστολή από: ivikos στις 03/12/12, 00:37

Σαν το φτερό
σαν το νερό
σαν να 'μουν αίμα.

Κυλώ, πετώ
στον ουρανό
και σαν το ψέμα.

Στο πρώτο φως θα διαλυθώ.
Σαν να μουν ψέμα.
 
 
Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΣΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΟΜΟΡΦΟΣ!!!!!!!!!!!!

Τίτλος: Απ: Απέθαντος
Αποστολή από: gas-13 στις 05/12/12, 00:47

Ωραιο,δυνατο και ατμοσφαιρικο. Ροκια για κιθαρα με θυμωμενη και επιθετικη φωνη.