Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 07/06/13, 08:37
-
Βρήκες σμυρίδι ν’ ακονίσεις το σπαθί
κι ένα στιλέτο, ν’ αγωνίζεσαι τις νύχτες
μου εκμυστηρεύτηκες, πως κόρη σε ποθεί,
στο μαρτυρούσαν τ’ ανεμούρια κι οι δείχτες
Προτού σε βρούνε τα χαράματα γυμνό
πριν ασελγήσουν πειρατές στην καραβέλα
ένα φεγγάρι με το φως του το αχαμνό
σου ψιθυρίζει: «Θα σε κρύψω…. τώρα έλα!!!!!»
Να λυτρωθείς είχες ανάγκη από μικρός
είχες σαλπάρει με του κόσμου τη σχεδία
μα εμφανίστηκε ένας Άγγελος λεπρός
και δεν πιστεύεις πια, στην Ήρα, και στον Δία!!!!
Είχες μετρήσει της Πυθίας τους χρησμούς
κάθε που ανέβαινες Ιούνη στους Δελφούς σου….
σε χαρακώναν τις νυχτιές, με αφορισμούς
που συγχωρούσες τον φονιά του αδερφού σου…..
Βρήκες σμυρίδι σε πελάγη θεϊκά
κι έψαχνες βράδια στων καιρών την ανημπόρια
Ιεροφάντες να σου πουν τα μυστικά
του έρωτά της, που ‘χε κάψει τόσα αγόρια!!!!!
5/06/2013
-
πανέμορφοι στίχοι
μπράβο φίλε Θανάση
-
φίλε Παναγιώτη σ'ευχαριστώ!!!!!!!!!
Κράτα γερά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!