| Άστραφτε το απροσάρμοστο, της Κυριακής το δείλι πριν τ’ ακρωτήρι της γριάς, που έσβηνε ο γιαλός δάκρυ στο χώμα σκόρπισε της νύχτας το ασφοδίλι κι έφτιαξε αγγεία αρχέγονα, του έρωτα ο πηλός Μα της νυχτιάς το τάνυσμα, δεν εκτοξεύει βέλη ούτε αντικαταστάθηκε του έρωτα η χορδή πιο πίσω από τη συννεφιά, κρυβόταν η Νεφέλη, της προδοσίας η ματιά, ποτέ να μην την δει Κι οι αλυκές του μέλλοντος άδειαζαν απ’ τ’ αλάτι ποντάροντας στα πέλαγα, και στ’ όνειρο του χτες πώς να σωθεί ο έρωτας, που κοπελιάς γινάτι έπνιξε την αγάπη της, στης νύχτας τις ακτές… Άστραφτε το απροσάρμοστο, φύσημα της Τετάρτης μα μη ρωτάς πως έχασα της γης τον αργαλειό, Είναι που δεν με χώρεσε του έρωτά σου ο χάρτης και μια κουκίδα έμεινα, στο χάρτη τον παλιό!!!!!! 30.07.2013 |