Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 07/09/13, 09:04
-
«Δίκταμοοοοο…. και φασκόμηλοοο…» ακούστη απ’ την αλώνα
το διαλαλούσε μια γιαγιά με σάκους στο σαμάρι
«Ρόφημα για τη γρίπη σας, τα βράδια του Χειμώνα
οι λύπες να εξαφανιστούν… και του καημού τα βάρη…»
«Έχω και μαγιοβότανο, γι’ αγάπες που πονάνε»
λέει με σκέρτσο η γιαγιά, κι οι νιές τρέχουν ξοπίσω
«Άμα το βράσετε νυχτιά ….οι πόνοι σας περνάνε
και ο …καλός σας…. έρχεται, στην αγκαλιά σας πίσω..»
Δίκταμο και φασκόμηλο, δεν «φεύγουν»…. ψάχνει λύση….
στενοχωριέται η γιαγιά….το πρόβλημα μεγάλο!!!!
Όμως το μαγιοβότανο , το έχει ξεπουλήσει
κι οι πονεμένες οι καρδιές, της λεν’ : «Να φέρεις κι άλλο…»
2.09.2013
-
Πολύ όμορφο! Παραμύθι και ποίημα, δύο σε ένα. Διαβάζεται τόσο ευχάριστα που θα ήθελα να είναι μεγαλύτερο.
Μ'αρέσει που μπορείς να γράφεις ποιήματα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους (στυλ, μέτρο, ρίμα)