Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 27/10/13, 13:36
-
Να γκρεμίσουν τ’ όνειρο ήρθαν οι φυλές σου
με βρισιές ανάρμοστες κι ουρλιαχτά οργής,
στη πυρά τις έριξα τις επιστολές σου
και νωρίς ετοίμασα το άρμα της φυγής
Σε οδηγούν τα γκέμια τους στα παλιά τα χνάρια
στου γνωστού του χείμαρρου τη παλιά ροή
τι ταξίδι μου ‘ταζες, που τα χαλινάρια
σε άλλα χέρια ήτανε, βράδυ και πρωϊ
Σου είπα , θα βαδίσουμε τους καινούριους δρόμους
μόνοι μας καρδούλα μου, κι ο έρωτας μαζί,
τώρα όλα μπερδεύτηκαν….μου κουνάς τους ώμους
και μου ράβεις τ’ όνειρο, με παλιό γαζί!!!!!!
Να γκρεμίσουν τ’ όνειρο ήρθαν οι φυλές σου
το θεριό του έρωτα, ούτε που αγροικάν,
ξένους ήλιους βάλανε στις Ανατολές σου,
κι ο δικός μου έσβησε, πριν να φέξει….καν!!!!!!!
28.09.2013
-
Ωραίος Ιβίκε, με έκανες και γέλασα! Μαθημένος πάντως ο κύριος στα ξινά και την ανθίστηκε τάχιστα για μπάρκο. Σου λέει που να κάτσω να τα βάλω με φυλές, ιππείς, ηνιόχους και δε συμμαζεύεται. Ολόκληρη επιστράτευση ναούμ...λες και θα παίρνανε την Τροία. Ούτε Αγιασμοί και Ευχέλαια πιάνουν. Μη φτάσει από τα μαλαματένια λόγια και τα μεγάλα κυνήγια να δικάζεται και ξαναδικάζεται με μαρτύρια ο κακούργος!