Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: deepkokkinos στις 20/12/13, 18:53
-
Αν ήξερε η μάνα σου πως είμαι φυλακή σου [δις]
θα μ' άνοιγε να έμπαινα λιγάκι στην αυλή σου [δις]
αυλή μικρή μα όμορφη γεμάτη από ζουμπούλια
κρινάκια, τριαντάφυλλα λογής λογής λουλούδια
πόσο σε αγαπώ
ποτέ δε θα στο πω στα αλήθεια
πόσο σε αγαπώ
κρυφό μου μυστικό στα στήθια
του αηδονιού παρήγγειλα καινούρια μελωδία [δις]
να σε ξυπνάει χαράματα να ανοίγεις παραθύρια [δις]
παράθυρα που ήτανε χρόνους εφτά κλεισμένα
δέκα σφραγίδες κράταγαν τα μυστικά κλεισμένα
πόσο σε αγαπώ
ποτέ δε θα στο πω στα αλήθεια
πόσο σε αγαπώ
κρυφό μου μυστικό στα στήθια
-
Έχει έτσι μία ωραιότητα και φωτεινότητα αλλά ούτε ένα καινούριο νόημα ή μια καινούρια λέξη.