[Επίσης, η έννοια "φανταστική κλίμακα" δεν υπάρχει … τουλάχιστον δεν χρησιμοποιείται στην μουσική «πιάτσα», ούτε και διδάσκεται ως ορολογία … αν τώρα, ο Αμαραντίδης ονομάζει φανταστικές κλίμακες όλες τις μινόρε εγώ προσωπικά δεν το βλέπω τον όρο αυτό να ευσταθεί … και κανένας άλλος συγγραφέας δεν χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο … ούτε και ο Καλομοίρης που έχεις αναφέρει σε παλιότερη συζήτηση ... γιατί λοιπόν στηρίζεις όλη αυτή την κουβέντα σε μια -τουλάχιστον αμφιλεγόμενη- ορολογία ; ]
Διόρθωση : Μετά από μήνυμα του STEFANOS604 στο οποίο μου έδειξε τουλάχιστον 3 παραπομπές σε βιβλία/προγράμματα σπουδών Ωδείων, βλέπω με τεράστια κατάπληξη ότι ο όρος "φανταστική κλίμακα" διδάσκεται και χρησιμοποιείται (παρόλο που προσωπικά δεν τον είχα ακούσει)... Δίκιο στον STEFANOS604, και η παράγραφός μου ήδη διεγράφει ...
Ομολογώ όμως ότι δεν έχω συναντήσει πιο ΑΔΟΚΙΜΟ (και εντέλει ΑΧΡΗΣΤΟ) όρο ο οποίος μάλιστα χαρακτηρίζει όλες τις αρμονικές και μελωδικές μινόρε κλίμακες !!! (ως "φανταστικές" !!! ) ... Από που προήλθε αυτός ο όρος ; Γνωρίζει κάποιος σχετικά ; Μήπως είναι από τις παντελώς ξεπερασμένες "παραξενιές" της κλασικής θεωρίας ;
Αντιγράφω :
"Όσες κλίμακες χρειάζονται για την κατασκευή τους έκτος από τις επτά διέσεις ή τις επτά υφέσεις και κάποια ή κάποιες διπλές αλλοιώσεις, ονομάζονται φανταστικές κλίμακες.Οι κλίμακες αυτές ονομάζονται φανταστικές επειδή αφ' ενός οι αλλοιώσεις τους δεν μπορούν να μπούν στον οπλισμό και αφ'ετέρου επειδή το πραγματικό τους άκουσμα συμπίπτει με το άκουσμα κάποιας πραγματικής κλίμακας.
«Το μουσικό τονικό σύστημα 2 – Η θεωρία της μουσικής, Αμάραντος Αμαραντίδης (μουσικός εκδ. οίκος Κ. Παπαγρηγορίου – Χ.Νάκας, Αθήνα, 1990) Παντελώς Άτοπο !! Άραγε η Αρμονική Μινόρε (πχ. Τ-Η-Τ-Τ-Η-3Η-Η, με ποιά άλλη (πραγματική υποτίθεται) κλίμακα συμπίπτει το άκουσμά της ; )
Καμμιά ιδέα κανείς ;
Επί της ουσίας του θέματος, επιμένω να μην έχω καταλάβει τι πραγματεύεται ...
/Πέτροc 8)