Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 23/05/14, 13:54
-
Πέφτει της μοναξιάς το βόλι
για χάρη αρχαίας οφειλής
στης Κυριακής το περιβόλι
στης Τρίτης το πεδίο βολής
Μα των εδράνων η κατήφεια
και της μιζέριας το βαθύ
με πάει σε αρχαία παραμύθια
τότε που η μάχη είχε χαθεί
Κανείς μονάχος του δεν στέκει
στου άνεμου τη κουπαστή,
των Πραιτωριανών το στέκι
στη νύχτα έχει βυθιστεί
Έχουν στραγγίσει το λαγήνι
μοιράσανε όλο το βιος
και πατροκτόνος έχει γίνει
του Αυτοκράτορα ο γιος!!!!
Πέφτει της μοναξιάς το βόλι
έρχεται άγριος χιονιάς
της...ίντριγκας....το πορτοφόλι
το 'χει αδειάσει ο φονιάς!!!!!!
-
Σου 'χω φονιά, μια μορφονιά, της τσέπης μου η ψήφος, δική φονιά και στο χιονιά, πέφτει βαρύ το ξίφος.