Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 08/06/14, 23:17
-
Ύμνους δεν κάνω για το φως, αν και κρατάω δάδα
πελάγη δεν καλόπιασα, βαθιά τους ν’ ανοιχτώ
βλέπω τα παροράματα στης νύχτας τη φυλλάδα
και διορθώνω τ’ όνειρο, στης γης τον κουρνιαχτό
Τράτες δεν καλαφάτιζα, στου ταρσανά τη γύρα
κι ερμήνευα καρδούλα μου, το «Σ’ αγαπώ» λειψό
ξεδίψαγα τον έρωτα , σε θάλασσας αλμύρα
μα απ’ των χειλιών σου τη πηγή, για ένα φιλί διψώ!!!!
Πρότεινα το ανυπόταχτο….παράταιρο να γίνει,
το καριοφίλι αντάλλαξα, μ’ ερωτική φωλιά
έσβηνα νύχτας πυρκαγιά, με τρύπιο το λαγήνι
κι αλίμονο πληρώθηκα,με αγχόνη και θηλιά!!!!
Ύμνους δεν κάνω για τη γη, αν και κρατώ το….υνί μου,
ούτε καρπούς αντάλλαξα με οδοιπόρων γη,
αγάπες φιλοξένησα, στην πιο παλιά μονή μου,
μα αλίμονο, υποτάχτηκα, στην άτακτη…..φυγή!!!!!!
8/06/2014
-
Αχ, ταξιδιάρικοι έρωτες... Μας κάνουν να οργώνουμε θάλασσες και στεριές...