Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Lo.Lee.Ta στις 29/10/14, 19:39
-
I have a long long trip going away from home
I have a long long trip just closed the door behind
I 'd better lose my way and roam
I 'd better close my eyes being blind
I need to find a brand new route on astral's dome
Θα καβαλήσω ένα αστέρι από φωτιά
να διασχίσουμε το άπειρο σα σπίθα
χρυσή μακρόσυρτη στο σύμπαν πινελιά
κλωστή να υφαίνονται φευγάτα παραμύθια
Ι have a short short life, everyday hanging around
I have a sharp sharp knife, cutting down living's bound
I 'd better beat myself and found
a better one in a second round
a brighter echo of my wishtling's rhythm & sound
Θα τραγουδήσω με μια νότα αγκαλιά
βαθύ πεντάγραμμο σε δέντρο θα σκαλίσω
φωλιά να βρίσκουνε τα αλήτικα πουλιά
να κελαηδάνε "Μη γυρίζεις ποτέ πίσω!"
-
Μικρέ μου ταλαντούχες φιλέ,
Μια και δεν σου απάντησε κανεις , λεω να το κάνω εγώ ο εσχατογερος.
ΧΩΡΙΣΕ ΤΑ ΣΕ ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, γλωσσικά φυσικά. Εν έκαστον εξ αυτών είναι απο αξιοπρόσεκτο έως παρα πολύ καλό. Φυσικά, αυτή είναι μονο η αποψουλα μου.
Με θερμούς χαιρετισμούς και παρακλήσεις προς Κυρίον για την υγεια σου ( σωματικην και ψυχικην βεβαιως-βεβαιως)
Γιώργος
ΥΓ
Θέλουν και ρεφρενακια μετα τον διαχωρισμον.
-
Γκαζιάρη, εσύ άνοιξες το Γκάζι, εσύ θα κάνεις και τη σούζα! χαχαχα :D
Χαίρομαι που σου αρέσανε φίλε, αλλά όλα αυτά που λες, είναι μια πολύ καλή άσκηση για το σπίτι!
Αύριο θα μας έρθεις με το παραδειγματικό σου τετράδιο και θα σηκωθείς εις τον πίνακαν να καταπλήξεις τους συμμαθητάς σου!
Διότι εις την τάξη μας, οι αποψούλες, γίνονται έργα και αυτό θα σε βοηθήσει να περάσεις και το εξάμηνο! δια να μη μείνω κι εγώ ο γεροδάσκαλος στην άποψη του προβιβασμού σου στην επόμενη τάξη.
Ο Κύριος καθώς και η Κυρία του, πάντα μας προσέχουν, όσο να είναι μετά παρακλήσεων διότι και ο Βασιλιάς το δώρο του το θέλει!
Υ.Γ. Αν δε διαχωρίσεις και τα ρεφρενάκια....επιεικώς 4!
Αν και γεροδάσκαλος, με έκανες και αισθάνομαι Βασιλιάς! Οπότε αναμένω και το δώρο μου!
-
Θά
Σου 'πα να φύγουμε και μου 'πες ''δέν μπορώ
το ονειρό σου δέν μπορώ ν' ακολουθήσω''
και λέω να φύγω , να την κάνω, να χαθώ
κι ένα δικό μου ''θά'' για μιά φορά να κυνηγήσω.
-------------------------------------------
refrain
Θά καβαλήσω ένα αστέρι απο φωτιά
για ενα ταξίδι μές στο άπειρο σάν σπίθα
χρυσή μακρόσυρτη στο σύμπαν πινελιά
κλωστή να υφαίνονται φευγάτα παραμύθια.
Θά τραγουδήσω με μιά νότα αγκαλιά
βαθύ πεντάγραμμο σε δέντρο θα σκαλίσω
φωλιά να βρίσκουνε τ' αλήτικα πουλιά
να τραγουδάνε '' μη γυρίζεις ποτέ πίσω''.
--------------------------------------------
Σου 'πα να φύγουμε και μου 'πες ''δέν μπορώ
το ονειρό σου δέν μπορώ ν' ακολουθήσω ''
και ψάχνω νέα ονειρεμένα υλικά
έναν καινούργιο ουρανό να οικοδομήσω.
ΥΓ
1] υπαρχει πάντα και ο κάδος απορριμάτων
2] οτι κανω ειναι παντα με αγαπη και σεβασμο
& 3] ειμαι ηδη με την κιθαρα αγκαλια [τι λέω ο αταλαντος !!!!!!!!!!!!!!!!]
με αγαπη
Γιωργος
-
Ωραιότατος Γκαζιάρη! Η αγάπη και ο σεβασμός, πάντα φτιάχνει κάτι καινούριο και όμορφο. Το εν προκειμένο είναι του γούστου μου, αλλά δεν είναι αναγκαίο πάντα να είναι του γούστου μας, για να είναι όμορφο. Σε ευχαριστώ πολύ και άσε τα κόλπα.......αν έχεις πάρει ήδη την κιθάρα αγκαλιά, άνοιξε το μικρόφωνο πάτα recording και στείλτο! Πάντα κατά την προσωπική μου άποψη, το έχω δηλώσει άλλωστε πολλές φορές, τη σελίδα την ομορφαίνουν τέτοιες προσπάθειες, οι οποίες μάλιστα παίζουνε σε έλλειψη.