Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 23/12/14, 08:06
-
Τώρα που τέλειωσα το στίχο
μοιάζει το βλέμμα της Μαρίας
σαν τον παλιό ανθρακωρύχο
στα σκοτεινά της γαλαρίας
κι ενώ τελειώνει το ρεπό του
ο ζεν-πρεμιέ, που ‘ναι….κοθόνι
με τα θλιμμένα «σ’ αγαπώ του»
γεμίζει ολόκληρη οθόνη
καθώς φωνάζει η ντίβα: «σώστη,
την άγια του έρωτα τη γη σου…»
γιουχάρει ο κόσμος στον εξώστη
το «προσεχώς»….. και τη φυγή σου!!!!!
κι αναρρωτήθηκε ένα μέλος
ποια να ‘ναι τάχα η αιτία
που η οθόνη, πριν να γράψει τέλος
άδεια είχε μείνει η πλατεία!!!!