Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 29/12/14, 13:14
-
Μ’ έναν Μινώταυρο κανάγια
με την αυλή μου μες στο χιόνι
μ’ άγρια κι άλυτα τα μάγια
ποιοι πόνοι να χαθούν με αφιόνι….
Μ’ έναν δεμένο Προμηθέα
με φτερουγίσματα από γύπες
πως ν’ απολαύσω Θε’ μου θέα
με αυτά τα λόγια που μου είπες
Με μιαν Ελένη σε άλλη Τροία
με «γιαλαντζί..» τον Δούρειο Ίππο
με απείλησε η παλιά φατρία
γι’ αυτό και διάλεξα να λείπω….
Με Βουκεφάλα δίχως….χαίτη,
με δάκρυ κάργα το λαγήνι
άλλαξες πάλι τον αφέτη
μα η εκκίνηση…..έχει γίνει!!!!