Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΠΟΙΟΣ στις 17/11/15, 23:59
-
ΦΩΤΙΑ ΜΟΥ
φωτια μου ολα τα'καψες χωρις να ζεσταθουμε
και στον χειμωνα τον βαρυ ξενα ρουχα φορουμε
ξενο ειναι το σκεπασμα που αποψε με σκεπαζει
ξενο και τουτο το κορμι που διπλα μου πλαγιαζει
φωτια μου γινε ονειρο αποψε να με καψεις
και ελα μεσα στα ματια μου αν θες και συ να κλαψεις
κι αμα δεν ητανε γραφτο μαζι για να καουμε
ερχοσουνε τις νυχτες μου στα ονειρα να βρεθουμε
φωτια μου την αγαπη μου προσαναμα φυλαω
και οπου σταχτες αφησες να αναψεις τις φυσαω
κι ας λιωσω σαν χιονανθρωπος οταν θα σ'αντικρισω
χωρις να δειξω πως πονω μην κλαψω και σε σβησω
Α.Π.