Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΠΟΙΟΣ στις 18/04/16, 23:15
-
Δευτέρα, 18 Απριλίου 2016 ΕΝΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΧΑΜΕΝΟ
τοσο καιρο δεν προσεξες τα τοσα μου σινιαλα
μεσα απ το βρομικο νερο που στεγνωνε στη γυαλα
το στομα μου ανοιγοκλεινα για λιγο οξυγονο
μα μοναχά καταφερνα το βαζο να θολωνω
και ξενο χερι ητανε που απο το βαζο με εβγαλε
εστω και πως θα μ'εχανε καθολου δεν αμφεβαλε
με κοιταγε ανελπιδα οταν αντιο τραυλιζα
εκεινο μου'δωσε ζωη εγω λυπη του χαριζα
μπροστα σου ερχομαι ξανα μικρουλης και θεορατος
εσυ ομως δεν με εβλεπες λες κι'ημουνα αορατος
και ετσι στην ακρη εκανα και μονη σου σε αφησα
και με ενα μαυρο καρβουνο να φευγεις σε ζωγραφισα
γιατι η αγαπη δεν γυρνά ποτέ οσα χρωσταει
και ουτε για δικιο και σωστο θα ακουσεις να ρωταει
και οποιος ειναι ετοιμος να παιξει στο παιγνιδι
να ξερει απο την αρχη πως εχει χασει ηδη
Α.Π.
https://www.youtube.com/watch?v=KC9vtBKIpl8 (https://www.youtube.com/watch?v=KC9vtBKIpl8)