Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΠΟΙΟΣ στις 17/06/16, 23:12
-
Παρασκευή, 17 Ιουνίου 2016 ΓΙΑΝΝΗ
πως δεν θα κλαψεις τραγουδας
πως δεν θα φοβηθεις
και εναν περηφανο χορο χορευεις
μα στη σκηνη οταν στεκεσαι κι'οταν χοροπηδας
νομιζω ξερω τι ακριβως γυρευεις
πως και δεν εισαι στη φωλια ψηλα στον ουρανο?
για δεν σε βλεπω να γελας δω κατω?
μα να γεμισεις προσπαθεις το απεραντο κενο
που'χει στου βαρελιου τον πατο
δεν ξερω αν καταφερες να βγαλεις τη σκουρια
και αν ακομα ανεργες γυριζουνε οι λυπες
ομως ο φοβος νικησε στο λεω με σιγουρια
και ειναι αυτος διεταξε να κλεισουνε τις τρυπες
και εγω ενα τρενο που κοιτω τα τρενα να περνουν
σου λεω πως εχωρεσα μεσα στη μουσικη σου
γιατι υπαρχουν μουσικες ποτε που δε γερνούν
γιατι ειχαν φιλτρο μαγικο οι στιχοι οι δικοι σου
Α.Π.