Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια => Μήνυμα ξεκίνησε από: panrei στις 03/02/17, 16:11

Τίτλος: Μόνη
Αποστολή από: panrei στις 03/02/17, 16:11

Κόρες πεντάμορφες ζωγράφιζαν τη γη
Κι νέοι διαλέγανε τους στίχους του Ορφέα
Μέσα στο χώρο πουχαν ζήσει οι παλιοί
Εκεί έλαχε να φτιάξουμε παρέα.

Είπες πως όλα έχουν τελειώσει τώρα πια
Τόνισα πως για όλα υπάρχει ένα κύκλος
Τα όμορφα βράδια πως θα έρθουνε  ξανά
Θα ζωντανέψει πάλι στις καρδιές ο χτύπος 

Μόνη μόνη
Μόνη που ‘μεινες κι  απόψε  στη σιωπή
με μια αθόρυβη πνοή.

Άχαροι λόγοι άχρωμες οι μουσικές
Δίνουν τη μάχη με το όνειρο της μέρας
Οι ζωγραφιές του Πάνα τρέχουν  ζωηρές
Μέσα σου ηφαίστειο ο πόθος και ο αέρας

Νησιά σπαρμένα οι ελπίδες σου ζητούν
Μες το γαλάζιο που γεννά τη τρικυμία
Τη θεϊκή την αύρα σύμμαχο να βρουν
Στην  αγκαλιά σου την απέραντη να  μπουν

Μόνη μόνη
Μόνη που ‘μεινες κι  απόψε  στη σιωπή
με μια αθόρυβη πνοή.

Σαν αυγουστιάτικο φεγγάρι ειν η  αρχή
Ο δρόμος δύσκολος σαν ψάχνεις την Ιθάκη
Σύννεφα  στρώνονται στο διάβα σου πολλά
Και μονοπάτια που σου δείχνουν τη αγάπη

Τις μνήμες φύλαξε σ αέρινο φιλί
Μη τις αρπάξουν οι σειρήνες και τις χάσεις
Χωρίς αυτές ο δρόμος θα ναι σκοτεινός
Και την αυγή να δεις, ποτέ σου  δεν θα φτάσεις

Μόνη μόνη
Ζέστανες  με τα λουλούδια την καρδιά
Κι έγινε πρωτομαγιά

Στίχοι Μουσική : Θανάσης Παπαδημητρίου
[/size]Ευχαριστώ :)


https://youtube.com/watch?v=IxyDPsa0E5I (https://youtube.com/watch?v=IxyDPsa0E5I)

Τίτλος: Απ: Μόνη
Αποστολή από: Βραζίλης στις 03/02/17, 20:52

Όμορφο, με μια γλυκιά νοσταλγία στον στίχο και τον ήχο. Ενορχήστρωση λιτή, αλλά το νόημα το πιάνουμε μια χαρά.