Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 22/03/17, 09:58
-
Προτού με πας στις πόλεις της αβύσσου
πριν πάρω τον ανήφορο της γη σου
φλερτάρω της ζωής την παντομίμα
η αγάπης σου Παράδεισος και μνήμα
προτού νυχτώσω πάλι στην αυλή σου
πριν γίνω λιποτάχτης στο φιλί σου
με βάζεις στην γωνιά, με πιάνουν ρίγη
ο έρωτας καπνός κι η αγάπη λίγη
(Ρ)ομοβροντία αν ήσουν του καιρού,
ο έρωτας, η σφαίρα, κι η ριπή της
η αγάπη θα ήταν κύκλος του χορού
εσύ νυχτιά, κι εγώ η αστραπή της
Ιπτάμενο μου λες να ‘μαι χαλί σου
ποτάμι που θα εκβάλει το φιλί σου
φεγγάρι , κοπελιά που τ’ ονειρεύτη
γυαλί στου έρωτά της τον καθρέφτη,
μα αφού είπες οι λυγμοί σου μοιάζουν νόθοι
η αγάπη σε καημό μεταμορφώθη
καϊκι στα πελάγη που απελάθη
κι ο έρωτας ναυάγιο από λάθη