Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 10/07/17, 00:00
-
Σκιάχτρα με ήχους βδελυγμού τα αμαρτήματά σου
κεντίστρες που ξυφάνανε του έρωτα το βιός
έψαχνες τ’ ασυννέφωτα με τα σκιρτήματά σου
μ’ αντί να λάμψεις σε ουρανούς, της νύχτας βγήκες γιος
κι αυτοί που σκιαγράφησαν αλύτρωτες πατρίδες
τα αιμάτινα φορέσανε σανδάλια του φονιά
σ’ έχασα σ’ άθλιες ζαριές, και σε φιαχτές παρτίδες
μα δεν σε κέρδισε κανείς, κι υφαίνεις λησμονιά
Μα τώρα που τα θλιβερά ξανοίχτηκαν στον Πόντο
προσμένοντας της τρίαινας την φοβερή αιχμή
ποιος νοιάζεται για θησαυρούς, γι αυτό μου κάνεις σκόντο
πέντε δεκάρες το φιλί, κι η αγάπη μια δραχμή
-
Περίτεχνες λέξεις και φράσεις, που όμως γίνονται γλωσσοδέτης για όποιον προσπαθήσει να το απαγγείλει ή τραγουδήσει.
-
Την καλησπερα μου πατριώτη μου!
Σε παρακολουθώ συχνά κι ας σιωπώ. ;)