Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 26/09/17, 22:49
-
Θάμπωσε και δεν έφεγγε το τρίτο φινιστρίνι
ο Δεύτερος ζωχάδιασε, με το θαμπό γιαλί
θυμήθηκε το ξέφωτο που στέρεψε μιά κρήνη
και το στρατί που σουδωσε το πρώτο του φιλί
Ξύπνησε την μιγάδα του, γι;α έρωτα παιχνίδι
το δίωρο της βάρδιας του έφτανε πιο κοντά
της άρισε για δώρο της φανταχτερό στολίδι
ρώτησε για το ασκέρι της....μα αυτή δεν απαντά!!!!
Είχε ξανάρθει πιο παλιά με άλλο ποντοπόρο
είχε τρατάρει με ποτό, μια πιτσιρίκα νια
με το μαρκόνι, σε άλλο μπαρ είχανε κάνει ντόρο
τους βρήκε το ξημέρωμα ,με έρωτα πενιά
Θάμπωσε και δεν έφεγγε το φινιστρίνι πάλι
η μπόρα έξω μαίνεται.....ο άνεμος κιοτής
Ο έρωτας κι ο θάνατος αιώνια έχουν πάλη
και την παλαίστρα κατακτά, μονάχα ο νικητής
25/09/2017
-
Πολύ ωραίο...
"Κάθε λιμάνι και καημός, κάθε καημός και δάκρυ..."
-
Εμένα, γιατί το πολύ ωραίο ποίημα του ivikou μου θυμίζει σφόδρα το παρακάτω του συνάδελφου.....; "Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο, δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια. Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε με το πρώτο"