Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΠΟΙΟΣ στις 02/10/20, 18:21
-
ΣΤΗΝ ΖΥΓΑΡΙΑ
Τα λόγια της ήταν σαν να είχαν μπει μές στο μυαλό του με ένα ποτιστήρι γεμάτο με ελπίδα και να του πότιζαν τις έτοιμες να ξεραθούν πιθανότητες του .
Γύρισε στο σπίτι του πολύ αναστατωμένος, έβαλε στο ποτήρι μία διπλή δόση βότκα , άναψε στα γρήγορα ένα τσιγάρο και προσπάθησε να αποκωδικοποιήσει τι του συμβαίνει .
Σηκώθηκε , άνοιξε το παλιό ντουλάπι και πήρε από το πάνω ράφι την σκονισμένη ζυγαριά της κοινής λογικής . Είχε χρόνια να τη χρησιμοποιήσει για τέτοια θέματα , την φοβόταν .
Στην μία πλάστιγγα άρχισε να βάζει βαρίδια που το καθένα αντιστοιχούσε σε ότι μπορούσε να προσφέρει σε μία τέτοια γυναίκα .
Έβαλε και κάποια βαρίδια που νόμιζε ότι μπορούσε να εκτιμήσει πάνω κάτω πόσο αξία θα μπορούσαν να έχουν για εκείνη .
Κάποια άλλα βαρίδια που αντιστοιχούσαν σε πλούτη αφηρημένα , πού ούτε και ο ίδιος μπορούσε να εκτιμήσει πόσο πολύτιμα είναι και που ίσως δεν ήθελε ούτε καν να μπει στη διαδικασία αυτή , από το φόβο πώς ίσως αποδειχθεί πως είναι πολύ φτωχός , δεν πήρε την απόφαση να τα βάλεις στην πλάστιγγα .
Στην άλλη πλάστιγγα άρχισε να βάζει τα βαρίδια που αντιστοιχούσαν σε ότι έβλεπε, σε ότι ένιωθε, σε ότι έλπιζε ,σε όσα ήξερε για εκείνη . Πριν καν τελειώσει η πλάστιγγα της έγειρε με πολύ ταχύτητα και έσκασε με πάταγο στον πάγκο , σηκώνοντας τα δικά του σταθμά στον αέρα , λες και αυτά δεν είχαν κανένα βάρος .
Την είδε ξανά την άλλη μέρα , ήταν εκεί όπως κάθε μέρα , πανέμορφη πίσω από το ταμείο της. Χαμογέλασε και της είπε, '' ένα πακέτο Καρέλια κασετίνα παρακαλώ''. ''3και 70'' του απάντησε εκείνη . Της έδωσε τα κέρματα που είχε στη χούφτα του και έφυγε . Αυτό τολμούσε να της ζητήσει να του δώσει , ένα πακέτο τσιγάρα , αυτά ήταν σίγουρος πως μπορεί να ανταποδώσει , τα 3 και 70 ευρώ .
Α.Π.