Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 03/11/20, 11:33
-
Σε γνώρισα σε πόλη Νότου
που ‘χε ναό, χωρίς παγκάρι…
ο αγέρας….. το παράπονό του,
κι η νύχτα… .ένα λιγνό φεγγάρι!!!!
Στις πλάτες σου φορτίο…. κρίμα….
ήταν αλάργα η άλλη στάση,
σε ναυαγούσε άγριο κύμα,
και είχε το κουπί σου σπάσει….
Κλώνος που τον χτυπά το αγέρι
βόγγους…. βρισιές…. βγάζουν τα χείλη,
οι αγάπες σου ….δαρμένοι γέροι,
κι εσύ κλεισμένη σε κοχύλι…
Πέφτουνε γύρω αστροπελέκια
η πόλη, χάνει τ’ όνομά της
σε παίρνω απ’ τ’ άγριά της στέκια
και σε οδηγώ, στο αέτωμά της….
Σε μια στροφή, στην ατραπό μου
μου ξαναλές, πως …με χωρίζεις!!!!
σβήνεις καημούς στο Σ’ ΑΓΑΠΩ ΜΟΥ
κι έρχομαι πάλι, να με ορίζεις….
Σε γνώρισα σε πόλη Νότου
και απαιτώ μες στα φιλιά μου
να πάρει ο πόνος το …κανό του….
να σ’ έχω μες στην αγκαλιά μου!!!!!