Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Ιππέας στις 17/01/23, 12:49
-
Η βρύση
( παραδοσιακό )
Μια βρύση σιγοτραγουδεί , βαρύς είν’ ο καημός της
που δε ζυγώνει ο αϊτός να πιει απ’ το νερό της
Έχω νερό αθάνατο , το πίνει όλ’ η πλάση
πίνει ο νιος να δροσιστεί , η νια να μη γεράσει
Το πίνουν τ’ άγρια πουλιά , οι πέρδικες , τ’ αηδόνια
την άνοιξη σαν κελαηδούν στης λυγαριάς τα κλώνια
Μα ένα πουλί περήφανο δε λέει να κοπιάσει
απ’ το νερό μου μια φορά να πιει , να ξεδιψάσει
Ο αετός που λαχταράς , συχνά – πυκνά περνάει
πίνει απ’ το νεράκι σου , σε γλυκοχαιρετάει
Αρχόντισσα πεντάμορφη ψηλά τη μύτη έχεις
νύφη , ακριβοθώρητη τον αετό δε βλέπεις
Μη τον ζητάς στον ουρανό , ν’ ανοίγει τα φτερά του
Χαμήλωσε το βλέμμα σου , άκουσε την καρδιά του
να δεις την περηφάνια του , τη φλογερή ματιά του
την αϊτολεβεντιά του …
Ιππέας 10 – 10 – 2022