Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kostaskapa στις 11/06/04, 12:56
-
ΠΡΟΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΥΣ
(εμού συμπεριλαμβανομένου)
Ω! στιχουργέ επίδοξε, πού τρέχει ο λογισμός σου
κι αυτόν το δρόμο διάλεξες να βγάλεις τον καημό σου;
Ποιο άραγε ποιητικό σε διαπερνάει ρίγος;
Λευτέρης Παπαδόπουλος θα ήθελες ή Φοίβος;
Τα ερωτικά σου βάσανα ποιος θα ‘θελε ν’ ακούσει
άμα δεν είναι φίλος σου ο φίλος της Γιαγκούση;
Κι όσο για σένα σοβαρέ με τα υπαρξιακά σου,
ποιος θέλει να φορτώνεται με τα εσώψυχά σου;
Ποιος είν’ ο λόγος άραγε κάποιος να τραγουδήσει
π.χ. «γιατί με άφησες και τώρα τα ‘χω φτύσει»;
Ή-άλλο ένα παράδειγμα-«το σπίτι με πλακώνει
και η ψυχή φτερούγισε και βγήκε στο μπαλκόνι»;
Γι αυτό λοιπόν και μας καλώ σ’ αυτολογοκρισία
εκτός κι αν η εκτόνωση για σας είν’ η ουσία
οπότε θέλω απάντηση αν γίνεται εμμέτρως
να περισσέψει ο χαβαλές, να φύγει ο Άγιος Πέτρος…
-
:o
...
Μη μας μαλώνεις φίλτατε, μη μας καταπιέζεις
Και μη μας κρίνεις αυστηρά, ωραίο ‘ναι να παίζεις
Μπορεί να είναι άτεχνα, μπορεί και να’ ναι ωραία
μα σίγουρα τα λόγια μας διψάνε για παρέα
Εγώ δε λογοκρίνομαι λοιπόν από κανένα
κι ο εαυτός μου ο άλογος, κάτω δεν βάζει πένα
Μη με ζορίζεις το λοιπόν, εγώ δε σταματάω
να γράφω τις παρόλες μου και να τις τραγουδάω
θα παίζω και θα τις γλεντώ, θα τρώγω και θα πίνω
και θα μεθώ από τ’ άρωμα, θα παίρνω και θα δίνω ...
κι απ την αντάρα την πολλή, απ’ το τρελό τσιμπούσι
κι ο Άγιος συνονόματος θα’ ρθει κοντά ν’ ακούσει ...
και θα μεθύσει σίγουρα, αν όχι απ τα τραγούδια ;D
από κορίτσια έμορφα, μ’ ανθούς κι άλλα καλούδια ;)
και ο φτωχός θα μπερδευτεί, το σπίτι του θα χάσει
και εκει δα θα κοιμηθεί, κι εμάς θα μας ξεχάσει !!! ;D ;D
/Φίλτατε kostaskapa, άπαιχτο το πρώτο σου μήνυμα !!! ;D Καλώς όρισες !!! ;D
/ nEwBiE 8)
-
Καλα,γαματο αυτο(κ ετερο)σατιρικο κομματι!Πορωθηκα αλλα θα χασω το λεφωρειο για πατριδα!Επιφυλασσομαι να απαντησω εμμετρως ως την δωδεκατην βραδυνην! ;D
-
Γεια και χαρά σου Κωσταντη, κοντά μας καλώς ήρθες
Και τα στιχάκια σου σιμά με τα δικά μας ρίξε
Το ρίγος που ανέφερες το σώμα μου ταράζει
Και ένας λόγος ξεπηδά, βογκάει , αναστενάζει
Είναι, που λες, του έρωτα, καημός που θα με πνίξει
Αν δε τον πω σ εκείνο νε που μ έχει συγκινήσει
Και σαν σκεφτώ πούθε έρχομαι, και ποια είναι η ύπαρξή μου
Τότε να δεις τι γίνεται, στη δόλια την ψυχή μου
Μα θα μου πεις, "ανάγκη είναι, στιχάκια να τα κάνεις???
Ίσως είναι ποιο εύκολο, μα μη το παρακάνεις"
Κι επειδή κανέναν νε δεν τον ενδιαφέρει
Για ποιον πονώ, για ποιον γελώ και ποιος με συνεπαίρνει
Κι ακόμα περισσότερο για της ψυχής τους δρόμους
Που ψάχνω κι όλο χάνομαι σε πλήθος άδειων νόμων
Γι αυτό κι εγώ τα φύλαξα σ ένα βαθύ σεντούκι
Μαζί με μνήμες θησαυρούς για νάβγω απ το λούκι
Και αν ποτέ οι απόγονοι τα βρουν και καταλάβουν
Ας τα φορέσουν μουσική, ας τα χορέψουν ζάλο
Μα με φοβίζει Κωσταντη, μη κάποτε μου πούνε
Τι ψώνιο ήταν η πρόγονος και αρχίσουν να γελούνε
(καλως σε, αν και βιαστικη η απαντηση μου ;) )
-
ο λογισμος μου χανεται
για να τον βρεις ξεκινα
αυτη ειναι δυστυχως
η μοναχη σου ελπιδα
να σταματησει το ποιητικο
πνευμα μου να μιλαει
να μη γραφω ποιηματα
ο κοσμος να γελαει
τα ερωτικα μου βασανα
θα θελα να ακουσει
αυτη που τα δημιουργει
και οχι η Γιαγκουση
τωρα οι λογοι οι σοβαροι
καποιος να τραγουδαει
ειναι το στομα να πεινα
ειτε η ψυχη να ποναει
μα να αυτολογοκριθω δεν γινεται
δεν εχω τα προσοντα
για αυτο και εκτονωνομαι
εστω και απο σποντα
ελπιζω να μη ενοχλησαν πολυ
τα αστεια μου στιχακια
και σε οποιονε αρεσανε
κερδιζει 2 φιλακια
:-X :-X
-
Λοιπόν πολύ το χάρηκα και απαντώ ταχέως
προκλητικός αν ήμουνα είναι που νοιώθω δέος
γι αυτούς που με μεγάλωσαν μ’ αυτά που ξέρετ’ όλοι
-εσείς που απαντήσατε στο λεκτικό μου βόλι
Μαλώματα δεν ήθελα, ούτε να κριτικάρω
μα μες το πλήθος έψαχνα κάποιον για να παρλάρω
μ’ αυτόν τον τρόπο που πολλές φορές με έχει ‘γιάνει
-Χαίρετε εσείς που βράζουμε στο ίδιο το καζάνι!
Και για να μη δημιουργώ ψεύτικες εντυπώσεις
μακάρι το ταλέντο τους να είχα στις εκπτώσεις
δέκα σουξέ να έγραφα κι εγώ στην καθισιά μου
τρελά να τα ‘κονόμαγα για μέ και τα παιδιά μου
Μη σταματήσετε λοιπόν, αυτό δεν σας ζητάω
κι όποιον αυτοσαρκάζεται εγώ πολύ τον πάω
μα ο καθένας ας σκεφτεί τι θέλει από ‘να στίχο
συζήτηση ν’ ανοίξουμε, μηνύματα σε τοίχο…
ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΟΥ
ΚΑΡΦΩΝΩ ΛΟΓΙΑ Σ’ ΑΔΕΙΟ ΟΥΡΑΝΟ
(Μ. Ελευθερίου)
-
Καλώς εκόπιασες εδα μπρε Κωνσταντίνε
κάτσε βάλε μια ρακή ακουγε και πίνε
γιατί θέλει βολή η σκέψη να ρεφάρει
προτού το δρόμο της για το αχείλι πάρει
Όσα μιλείς εως εδώ σωστά εχω καμωμένα
μακάρι να ταν κι άλλοι πέτρες σαν εσένα
πάνω τους συχνά η σκέψη να σκοντάφτει
να ηχεί σαν κοντυλιά το γλέντι να ανάφτει
Πάρε τα όργανα να δεις παράδειγμα μεγάλο
με κάθε νότα συλλαβή παρακινούν σε ζάλο
πάρε και το μυαλό και δως του ένα μέτρο
γιατί εγώ το έχασα κάτω από ένα δέντρο
Τι ζητά ο καθένας μας που γράφει ένα στίχο?
όμοιο μαυτό που καρφώνεις κι εσύ στον τοίχο
κι ας βγάλουνε το άρα του κόσμου οι σοφοί
αφού εμείς θα είμαστε στον ίσκιο αραχτοί
Κι αν κάποτε καταλάθος τ αγέρι συνεπάρει
τα λόγια μας σε κάποιον και πολύ γουστάρει
και γίνουνε σουξέ -αηδία μου φέρνει η λέξη
κι ας κάτσει να τ ακούει να δούμε ποιός θ αντέξει
Εβίβα Κωνσταντή και εις άλλα με υγεία
-
και οπως ψαχουλευα τα δημιουργηματα του pimami κι επεσα στο δημιουργημα του kostaskappa ειπα να ψαχουλεψω και τα δικά του δημιουργηματα ενα που διαβασα και μου κανε εντυπωση , δεν ειναι μονο η στιχοπλοκια του αλλά και ανταποκριση που υπηρχε απο τους υπολοιπους....
τα θερμα μου συγχαρητηρια kosta και σε όλους οσους συμμετειχαν :)...
-
Μήπως διακρίνει κανείς κάποια κοινά σημεία ανάμεσα στο ποίημα-προβληματισμό του Κώστα και όλα όσα ανέφερα πρόσφατα στη συζήτηση περί υποδοχής ποιητών...;
-
Ναι, είναι περίπου σαν τη συζήτηση που έγινε, ποιητικά δοσμένη! Πολύ καλό θέμα, το είχα ξεχάσει. Κρίμα που ο kostaskappa έχει καιρό να ανεβάσει οτιδήποτε. Εκτός και αν ανέβασε και μου διέφυγε ::)
-
πολύ χαίρομαι που το έβγαλες μπροστά porky καθώς έτυχε να το διαβάσω κι εγώ πριν καμιά εβδομάδα και μ' άρεσε πολύ αλλά επειδή είναι αρκετά παλιό κόλλησα στο να το φέρω μπροστά.....
είναι απο τα καλύτερα θέματα που έχουνε ανέβει ....
-
Με μια "έξυπνη" μουσική έχει μέλλον.........