Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - Aleister

Σελίδες: [1]
1
Πραγματικά, ένα λιγομίλητο σχόλιο τύπου "σπέρνεις-τα σπας" φτάνει και περισσεύει, παρόλο που είμαι κατά παρόμοιων replies επειδή μου θυμίζουν κλασικό τρόπο να ανέβει το postcount όποιων βαριούνται να σχολιάσουν:Ρ

Παρόλα αυτά θα το τραβήξω λίγο. Μπράβο κι από'μένα, απλά μου έφτιαξες τη μέρα (εκεί που ήμουν έτοιμος για ύπνο χάρηκα και θα το τραβήξω λίγο ακόμα) και μου ξανάδωσες την πίστη μου στο forum που με είχε ξενερώσει με τα Πυξ-Λαξ φαινόμενα. Ένα ευχαριστώ ακόμα που μου έδωσες το έναυσμα να ξανασχοληθώ με τη fusion, hobby που έσβησε όταν πλακώθηκα με τον fusionίστα,πληκτρά, πρώην κολλητό μου πριν δύο χρόνια, λέω να τον πάρω κανά τηλέφωνο τώρα που το σκέφτομαι και να ξεσκονίσω-επανεμπλουτίσω τη δισκοθήκη μου, γιατί τελευταία φορά που κοίταξα μόνο κάτι σε Ponty και di Meola θυμάμαι.

Έπρεπε να ξαναβάλω το video για να προσέξω το καλοστρωμένο κρεβάτι και τη χωρίστρα που ανέφερε κάποιος, εμένα αρχικά μου τράβηξε την προσοχή το εμφανώς άνετο και ξεκούραστο παίξιμο που βγάζει ένα άψογο αποτέλεσμα.  Πολύ καθαρός ήχος, και όντως, με ένα καλό drummer το κομμάτι θα απογειωθεί. Επειδή ανέφερες κάτι για album, έχεις βγάλει τίποτα στο παρελθόν, έχεις τίποτα στα σκαριά που ετοιμάζεται; Ενημέρωσέ μας, ενδιαφερόμαστε ;D

Δε σου εύχομαι "εις ανώτερα" μου ακούγεται υπερβολικό. Συνέχισε έτσι 8)

2
Τρόμο, θλίψη και αναπάντητα ερωτήματα βίωσα για αυτά τα λεπτά που μου φάνηκαν σαν μια στιγμή.
Το θεωρώ άσκοπο να αναφερθεί κάποιος σε τεχνοτροπία ή οτιδήποτε, αφού το κομμάτι δεν αποτελείται από ήχους αλλά μάλλον από σκέψεις, συναισθήματα και στιγμιαία τσιμπηματάκια στις πέντε αισθήσεις.

Δε μπαίνω στη διαδικασία να συγκρίνω, το κομμάτι δεν πατάει πουθενά, είναι μια αυτόνομη οντότητα. Πραγματικά σοκάρομαι που διαβάζω παρακάτω ότι 3 λεπτά θα ήταν αρκετά. 23 λεπτά θα ήθελα εγώ :)

Απλά μπράβο, for what it's worth

3
Όσον αφορά το πρώτο μέρος, το "αδούλευτο", είναι μια χαρά. Μεστό, παρότι ακούω μόλις δύο κιθαρούλες και χρωματισμένο υπέροχα από τη φωνή σου (που μέχρι στιγμής δεν έχεις αξιοποιήσεις αξιοπρεπώς και θα έπρεπε να ντρέπεσαι). Θα έπρεπε να διαθέσεις και τους στίχους, που χάνονται στη στιγμιαία κακή άρθρωση και των δύο αποδόσεων, το σίγουρο είναι ότι αφήνει ένα όμορφο συναίσθημα, εν τέλει είναι ένα τραγούδι που εκπληρώνει το λόγο που δημιουργήθηκε :)

Το δεύτερο κομμάτι, το "δουλεμένο" δε μου άφησε τίποτα. Πατάει ακριβώς πάνω στα στίγματα του προηγούμενου με απλοική -για να μην πω αδιάφορη- ενορχήστρωση ενώ η φωνή της αγαπητής Μαριλένας είναι τουλάχιστον κενή κατά την ταπεινή μου άποψη (ίσως επειδή πέφτω στη διαδικασία της σύγκρισης) τόσο που δε θα μου έκανε έκπληξη αν μου έλεγες ότι λίμαρε τα νύχια της όσο τραγουδούσε. Θλιβερά κενό.

4
 Δεν θέλω να σταθώ καθόλου στη μουσική ή στους στίχους γιατί το αποτέλεσμα είναι τόσο όμορφο που δε μου αφήνει περιθώρια για αντικειμενικοφανείς χαρακτηρισμούς. Σαν το σύννεφο, που θα επιλέξω να μην το δω σαν υδρατμό στην ατμόσφαιρα αλλά σαν σύννεφακι στο απέραντο μπλε του ουρανού;Ρ
 Ζηλεύω τη φωνή σου, και τα γυρίσματά σου που θυμίζουν εμπειρία στο Δημοτικό τραγούδι. Δεύτερο topic που διαβάζω στο forum και το συμπάθησα περισσότερο. Keep up:D

5
Μινιμαλιστικό μα τόσο όμορφο, μου θυμίζει το ύφος ενός μεγάλου κιθαρίστα και φίλου μου, του Κώστα.. Μα θαρρώ πως το'χω ξανακούσει. Κώστα αν είσαι εσύ πάρε με ένα τηλέφωνο. Αν πάλι κάνω λάθος τα συγχαρητήριά μου:Ρ

Σελίδες: [1]