Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - blackbones

Σελίδες: [1]
1
Βρήκα κι άλλη κριτική...

JAZZ & JAZZ (Τεύχος Νο 156)

“ Οι Γραμμικοί Άλφα είναι  ένα  πενταμελές  μουσικό  συγκρότημα  που  εδρεύει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το σχήμα συγκροτήθηκε το 1998, αρχικά   παίζοντας διασκευές, εως ότου αποκτήσει τη  σημερινή του δομή το  2001  (...)   Το έντονοηλεκτρικό   ηχόχρωμα,   που   πλαισιώνεται   με   ηλεκτρονικά   στοιχεία   και   ο ελληνικός    στίχος   κατατάσσουν  τη   μουσική   των    Γραμμικών  Άλφα   στην κατηγορία  του ελληνόφωνου  ροκ”.  Τούτα  τα σαφή αναφέρει το δελτίο τύπου, χρήσιμα  οπωσδήποτε  πριν  πούμε  λίγα   λόγια  παραπάνω  (και  παιρετέρω).
Δεν ξέρουμε  αν έ χει  αξία,  αλλά  θα  το  σημειώσουμε  απο  την  αρχή.  Οι Γραμμικοί  Άλφα   είναι   το  καλύτερο  ροκ  σχήμα,   που  έχει  βγάλει  η  Κρήτη. Κι όταν λέμε ροκ εννοούμε  ροκ-ροκ.  Δεν εννοούμε δηλαδή  τους  Χαΐνηδες  (οι οποίοι, προσφάτως, έβγαλαν κάτι ε νδιαφέρον  που  περνάει και  απο  το  ροκ), ούτε τον Ψαραντώνη, που είναι σπουδαίος  γι’ αυτό που είναι,  και όχι γιατί ειναι  τάχα ροκ. οι Γραμμικοί λοιπόν, που φαίνεται να είναι όλοι Κρητικοί  (5 επώνυμα σε “-ακης” αρκούν;)  και όχι  φοιτητές π.χ.  που  βρέθηκαν κατα  τύχη στη  νήσο, παίζουν  ένα  “άνετο”  ροκ,  χωρίς  κολλήματα,  στον ίδιο βαθμό αυθόρμητο και περφεξιονιστικό, με ενδιαφέρον στιχουργικό οπλοστάσιο  (στην ελληνική), καλή
ερμηνεία/εκφορά και πάνω απ’ όλα με δική τους άποψη - ναι - μακρυά απο την βορειοελλαδίτικη μανιέρα, και απο την αθηναϊκή μανούβρα. Καθαροί, μελωδικοί σκληροί όταν  επιβάλλεται,  με  νεύρο  ενίοτε  και  συχνά  “φευγάτοι’  με  ωραίες οργανικές  ιδέες  και  ένα  μεσόγειο  λυρισμό  να  διαχέεται  στα  μέτρα  τους  οι  Γραμμικοι Αλφα ( το όνομα δε μου έχει “καθίσει” απο   την  αρχή,  αλλά  δεν  το  λέω...)    οφείλουν    να    κομπάζουν    για    τραγούδια  οπως το    “Όνειρα”, το  “Στρογγυλη ΙΙ”,    το “Ταξίδεψε”,    το “Χειμώνας”...    Όχι,  δεν  ανακαλύψαμε το
συγκρότημα  της   δεκαετίας   - αν  αφήσαμε  να  εννοηθεί  κατι  τέτοιο.  Απλως χαρήκαμε για τη σοβαρότητα και κυρίως για την επάρκεια που  αντιμετωπίζουν το χόμπυ τους οι πέντε Κρητικοι.   Συντάκτης: Φώντας Τρούσας

2
...

AVOPOLIS

http://www.avopolis.gr/greviews/default.asp?ID=2874

Από το Ηράκλειο της Κρήτης μας έρχονται οι πενταμελείς Γραμμικοί Άλφα, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο τους με το Χρονοδίνη, μια δουλειά που κάποιοι συνάδελφοι έσπευσαν ήδη να υποδεχθούν με διθυραμβικά λόγια, υποκλινόμενοι στα ομολογουμένως εντυπωσιακά συνθετικά προσόντα της μπάντας.

Η δική μου κρίση έχει ήδη φανεί από την κεφαλίδα ότι δεν θα είναι ανάλογη, έστω και αν ξετρελάθηκα κι εγώ ακούγοντας μια ελληνική μπάντα τόσο καταρτισμένη και τόσο ικανή στη σύνθεση art rock μελωδικών διαδρομών. Κι αυτό γιατί πιστεύω ότι ένας καλός δίσκος πρέπει να έχει ένα σύνολο αρετών, όχι μονάχα γερές μελωδίες. Ειδάλλως μοιάζει με ταινία άρτια στημένη μεν, δίχως σενάριο και καλή ηθοποιία δε, την οποία βλέπεις ίσως ευχάριστα μα ξεχνάς γρήγορα.

Οι Γραμμικοί Άλφα είναι καλοί μουσικοί, μοιάζουν διαβασμένοι και κινούνται ηχητικά στα μονοπάτια των Porcupine Tree, έχοντας και κάτι από Pink Floyd αραιά και που. Ατμοσφαιρικές, με ηλεκτρικές εξάρσεις εδώ κι εκεί ή πιο λυρικές διαθέσεις αλλού, οι μελωδίες τους συχνά καταπλήσσουν (“Πάλσαρς”, “Όνειρα”, “Αστρολάβος”), έστω και αν φέρνουν υπερβολικά κατά νου τα ξένα πρότυπά τους. Δυστυχώς όμως τόσο οι στίχοι, όσο και ο τρόπος που τραγουδάει ο frontman Γιάννης Κουτσαυτάκης δεν «κολλάνε» με το όλο κλίμα.

Πιο αναλυτικά, οι στίχοι επιχειρούν, μάλλον σκόπιμα, να ακουστούν φευγάτοι και ταξιδιάρικοι. Καταλήγουν όμως απόμακροι, χωρίς focus, δυσνόητοι, σαν τη Γραμμική Α΄ γραφή των αρχαίων Κρητών από όπου το group εμπνεύστηκε το όνομά του. Χαρακτηριστικά στιγμιότυπα αποτελούν το «Ταξίδεψε προς το βορρά, φύγε πριν ψυχράνει/Ζήσε λοιπόν στο νοτιά, φύγε πριν σε κάψει» (“Ταξίδεψε”) ή το «Αριθμοί που αιωρούνται και γιορτάζουν αιώνια, για παρέα στο δρόμο τα φανάρια κοιτούν» (“Χειμώνας”). Ανάλογο πρόβλημα εντοπίζεται και στις ερμηνείες, γιατί ο Γιάννης Κουτσαυτάκης τραγουδάει τα πάντα με τον ίδιο μονοκόμματο και άκαμπτο τρόπο, με τη φωνή του να αδυνατεί να παρακολουθήσει τις πιο δυναμικές εκρήξεις των συνθέσεων ή την κατάβασή τους σε πεδία όπου απαιτείται περισσότερο ερμηνευτικό βάθος.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι άδικο για ένα group ικανό να σκαρώνει τέτοιες μελωδίες και καθηλώνει στη μετριότητα ένα album που κανονικά θα έπρεπε να «πετάει», προξενώντας έτσι αναπόφευκτα το ερώτημα «γιατί να ακούσω Γραμμικούς Άλφα όταν μπορώ να ακούσω Porcupine Tree»; Πιστεύω πάντως πως πρόκειται για κατάσταση αναστρέψιμη και θα περιμένω έτσι να δω το επόμενο βήμα των Γραμμικών Άλφα. Ελπίζοντας πάντα πως θα υπάρξει συνέχεια…  (Χάρης Συμβουλίδης)



SONIK FORUM

http://www.sonik.gr/community/display_topic_threads.asp?ForumID=2&TopicID=2720&PagePosition=1

Φάουλ σας βρίσκω κύριε Συμβουλίδη...μου δώσατε την αίσθηση πως επειδή ακριβώς όλοι μιλήσανε διθυραμβικά, πρέπει να υπερτονίσουμε τα αρνητικά σημεία του άλμπουμ, για να ξεστρατίσουμε κι από τη μάζα.

Δεν είναι δα ο δίσκος που θα αλλάξει το ρου της ελληνικής μουσικής, αλλά είχαμε καιρό να ακούσουμε κάτι τόσο μεστό από το ελληνόφωνο σκέλος της τοπικής rock σκηνής, για να αξίζει ένα πενιχρό 2.5, ειδικά όταν δηλώνετε κι ο ίδιος πως "ξετρελάθηκα κι εγώ ακούγοντας μια ελληνική μπάντα τόσο καταρτισμένη και τόσο ικανή στη σύνθεση art rock μελωδικών διαδρομών". Αν δεν υπήρχαν δηλαδή κι αυτά οδεύαμε προς την κουλούρα.

Στιχουργικά κι ο ίδιος δεν έκοψα και τις φλέβες μου, αλλά νομίζω πως υπερβάλλετε όταν μιλάτε για στίχους που "καταλήγουν απόμακροι, χωρίς focus, δυσνόητοι, σαν τη Γραμμική Α΄ γραφή των αρχαίων Κρητών από όπου το group εμπνεύστηκε το όνομά του", χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το απλοϊκό "ταξίδεψε προς το βορρά, φύγε πριν ψυχράνει/Ζήσε λοιπόν στο νοτιά, φύγε πριν σε κάψει". Να το πείτε αφελές ή ακόμα κι ανόητο να το καταλάβω...δυσνόητο όμως?!

Το δε ερώτημά σας "γιατί να ακούσω Γραμμικούς Άλφα όταν μπορώ να ακούσω Porcupine Tree", θα έπρεπε ουσιαστικά να σας εξωθήσει να βαθμολογήσετε σχεδόν άπασα την αγγλόφωνη rock σκηνή με 2αράκι, μια και συνήθως είναι εμφανέστατες οι επιρροές της, που σπανίως μάλιστα ξεπερνά. (viper)

3
Κι άλλες κριτικές της "Χρονοδίνης":

ELECTRIC REQUIEM

http://www.electricrequiem.com/modules/imagazine/review.php?action=single&aid=217

Οι Γραμμικοί Άλφα έρχονται από το Ηράκλειο και μετά από κάποια χρόνια δουλειάς μάς παρουσιάζουν, μέσω της Αθηναϊκής Ankh Music, το ντεμπούτο τους album "Χρονοδίνη". Σίγουρα (άλλη) μια ευχάριστη έκπληξη από την Κρήτη.

Νομίζω ότι ο όρος "ελληνόφωνο rock" είναι μεν ο περιεκτικότερος, και συνάμα αρκετά ακριβής, για να περιγράψει κανείς τη μουσική του group, δε λέει όμως από μόνος του αρκετά. Το πρώτο πολύ θετικό στοιχείο είναι ότι οι Γραμμικοί Άλφα έχουν προσωπικότητα. Δημιουργούν μέσα από τα τραγούδια τους μια μοναδική ατμόσφαιρα που δεν παραπέμπει άμεσα ούτε σε συγκεκριμένα ακούσματα-"επιρροές", ούτε σε παλιότερα μεγάλα ονόματα της ελληνικής rock σκηνής. Οι συνθέσεις τους βασίζονται κατά μεγάλο μέρος στα ηλεκτρονικά στοιχεία, που συχνά αποτελούν το background πάνω στο οποίο κινούνται οι (πανέμορφες) ακουστικές και ηλεκτρικές κιθάρες και οι φωνές. Ενορχηστρωτικά δίνουν την αίσθηση ότι έχουν πιάσει το νόημα - τα τραγούδια τους είναι γεμάτα αλλά κάθε άλλο παρά υπερφορτωμένα. Δίνουν, άλλωστε, την εντύπωση ότι πρόκειται για καλούς μουσικούς που ξέρουν ακριβώς τι θέλουν κι έχουν ένα σαφές όραμα για τη μουσική τους. Αρκετά ατμοσφαιρικοί και ταξιδιάρικοι, μπορεί σπάνια να ξεφεύγουν από τους ήπιους τόνους τους, όμως με τις έξυπνες ιδέες και τις όμορφες μελωδίες τους θεωρώ ότι μπορούν να αφήσουν ικανοποιημένο οποιονδήποτε φίλο του συγκεκριμένου ήχου - ακούστε για του λόγου το αληθές τραγούδια όπως το "Πάλσαρς", "Όνειρα", "Στρογγύλη", "Αστρολάβος" και το ορχηστρικό "Μοχλός" που κλείνει το δίσκο.
Εντελώς συμπληρωματικά, ας σημειωθεί ότι τόσο η παραγωγή όσο και το layout του album δημιουργούν ακόμα περισσότερες θετικές εντυπώσεις και δείχνουν τη σοβαρότητα με την οποία το group αντιμετωπίζει το έργο του. Έχετε υπ' όψιν τα παιδιά αυτά - δείχνουν πρόθυμοι να κάνουν τους φίλους της εγχώριας σκηνής να ασχοληθούν σοβαρά μαζί τους... ( Γιώργος Χασάπης )


MHNYMA

http://www.minima-hania.gr/47/music-diskoroes.htm

Πραγματικά εντυπωσιακό ξεκίνημα η πρώτη δουλειά της Ηρακλειώτικης μουσικής παρέας. Πολύ καλό και ακριβό artwork, συμπαθέστατη παραγωγή, αξιέπαινη συνθετική ικανότητα και συντονισμός.
Μπάντα ιδιαίτερα καταρτισμένη και ικανή που σίγουρα δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από αντίστοιχες της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, παρά τις γνωστές δυσκολίες τις επαρχίας. Ειδικά τις νησιωτικής !
Αρκετά έξυπνο το όνομα του σχήματος εμπνευσμένο από την γραμμική Α γραφή των αρχαίων Κρητών, Φευγάτος και ταξιδιάρικος ο τίτλος και ο στίχος.
Η μουσική αποτελεί ένα κράμα art rock με έντονα ατμοσφαιρικά ηλεκτρικά ξεσπάσματα που καθρεπτίζει τις επιρροές των πολύ καλών και σίγουρα διαβασμένων μουσικών της. Η σύνθεση και ενορχήστρωση αν και υπερβολική στην χρήση της τεχνολογίας σίγουρα είναι το δυνατό χαρτί τους ! Ο στίχος συμπαθητικός αν και η μουσική τους πιστεύω ότι χρειάζεται κάτι πιο δυνατό για να δικαιωθεί. Το ίδιο ισχύει και στην ερμηνεία που σίγουρα μπορούσε να διορθωθεί αλλά το άγχος της πρώτης δουλειάς δικαιολογεί την μονόπλευρη φωνή του Γ. Κουτσαυτάκη.
Καλύτερες στιγμές του δίσκου "όνειρα", "αστρολάβος".
Γενικότερα η "Χρονοδίνη" πιστεύω ότι είναι μια πολύ καλή πρόταση για τους φίλους της ανεξάρτητης ελληνικής μουσικής και όχι μόνο. Επίσης χαίρομαι ιδιαίτερα και γεμίζω αισιοδοξία όταν σε τόσο δύσκολες και άμουσες εποχές συμβαίνει κάτι στο νησί μας έστω και στο Ηρακλειο. (Σταμάτης Ζολινδάκης)



Σελίδες: [1]