Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - akornto

Σελίδες: [1]
1
Τί να πεις και τί να πω
Ξεχασμένοι σε αυτό το παραμύθι
Αγκαλιά μας βρήκε το πρωί αυτό
Κι ένα μέρος μου σαν φεύγεις πάντα λείπει

Τράβα εσύ και σκούντα εγώ
Τελικά τα 'κρύψες όλα στην καρδιά σου
Δεν χορταίνω να σου λέω σε ποθώ
Δάκρυα τρεμοπαίζουν στην ματιά σου

Κλαις εσύ πονάω εγώ
Μεθυσμένος απ' το εξαίσιο άρωμά σου
Έλα φίλα με να φύγουμε από 'δω
Μην ρωτάς πού πάμε μόνο βιάσου

Τί να πεις και τί να πω
Άσ' τον έρωτα να κάνει αυτό που ξέρει
Πιάσ' το χέρι μου να νιώσω ότι ζω
Ποιός θεός και ποιά νεράιδα σε 'χει φέρει



2
Εξαιρετικό...Μπράβο!!!

4
Περπάτησα στου κήπου σου τα εξαίσια μονοπάτια
Μα τα αγκάθια που φοράς, μου κάρφωσαν τα μάτια
Εσύ να κάθεσαι χλωμή,στις εκβολές του πόνου
Κι εγώ τυφλός και παίζουνε κρυφτό τα σ' αγαπώ μου


Μου έλεγες να σ' αρνηθώ, μα τώρα είμαι μόνος
Αυτή ήταν η αγάπη σου, ένα τσιγάρο δρόμος
Εσύ κερνάς την θλίψη μου, κι εγώ τον εαυτό μου
Κρυφτήκαν μες τις ρουφηξιές, όλα τα σ' αγαπώ μου


Αν δεν μπορείς να μ' αγαπάς, θέλω να με φοβάσαι
Για να μπορείς να με μισείς, όταν δεν θα κοιμάσαι
Να κάθομαι κι εγώ χλωμός, στις εκβολές του πόνου
Εκεί που μ' άφησες τυφλό, να βρω τα σ' αγαπώ μου

5
Τί να πεις και τί να πω
Ξεχασμένοι σε αυτό το παραμύθι
Αγκαλιά μας βρήκε το πρωί αυτό
Κι ένα μέρος μου σαν φεύγεις πάντα λείπει

Τράβα εσύ και σκούντα εγώ
Τελικά τα 'κρύψες όλα στην καρδιά σου
Δεν χορταίνω να σου λέω σε ποθώ
Δάκρυα τρεμοπαίζουν στην ματιά σου

Κλαις εσύ πονάω εγώ
Μεθυσμένος απ' το εξαίσιο άρωμά σου
Έλα φίλα με να φύγουμε από 'δω
Μην ρωτάς πού πάμε μόνο βιάσου

Τί να πεις και τί να πω
Άσ' τον έρωτα να κάνει αυτό που ξέρει
Πιάσ' το χέρι μου να νιώσω ότι ζω
Ποιός θεός και ποιά νεράιδα σε 'χει φέρει

Αφιερωμένο στην γυναίκα που γέμισε την ζωή μου όνειρα...

6
Τα αγκάθια των ματιών σου
Μου τρυπάνε το βλέμμα
Κι ένα αρωματισμένο απ' τα τριαντάφυλλά σου αίμα
Χαράζει το γυμνό μάγουλο μου

Θυμάμαι ακόμη το πρώτο σου φιλί
Που επούλωσε τις πληγές μου
Και το πρώτο σου χάδι
Που μου έδωσε πνοή

Δεν ξέρω αν είσαι η μούσα των στίχων μου
Αλλά σίγουρα είσαι η μουσική μου όλη
Δεν ξέρω πόσο πονάω όταν σε κοιτάω
Αλλά κάθε φορά που σε κοιτάω γεννιέται το πιο όμορφο τραγούδι

7
Ευχαριστώ πολύ για την διόρθωση :)

8
Στον κήπο των ματιών σου, πανέμορφες τουλίπες
Ανθίζουνε την μέρα, φεγγοβολούν τις νύχτες
Μου είπες τις ποτίζουν, τα δάκρυα που χύνεις
Σου είπα με ζαλίζουν, σαν τα φιλιά που δίνεις

Τα άνθη σου το δώρο μου, στο πρώτο άγγιγμά σου
Και το άρωμα στο δέρμα σου, ο δρόμος της καρδιάς σου
Δεν ήξερα την ομορφιά, μέχρι να δω ν' ανθίζεις
Σου είπα μην μου μαραθείς, κι είπες να με ποτίζεις

Τον κήπο που έχεις της Εδέμ, χαϊδεψα στα μαλλιά σου
Και όλη μέρα μάζευα, νέκταρ απ' τα φιλιά σου
Η ανάσα σου γρατζούνιζε, κάθε σιωπή στην νύχτα
Σε πότισα μην μαραθείς, και σου 'πα καληνύχτα!!!

9
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / 23
« στις: 29/09/07, 21:25 »
Η που**να η ζωή σου
έλιωσε πια το κορμί σου
με κουτάλια και βελόνια
και σκισμένα παντελόνια

Τώρα συνεχώς κοιμάσαι
κι έπαψες πια να θυμάσαι
μάλλον σ' έσωσε ο ύπνος
κι έγινες λευκή σαν κύκνος

Έπαιρνες χαρά με δόσεις
μετρητοίς να μην πληρώσεις
μα μες την χαρά δεν είδες
του θανάτου τις παγίδες

Η ζωή σου ήταν ώρες
όπως και οι κατηφόρες
που σε πέταξαν στα κρύα
κι ήσουν μόνο εικοστρία


Ζητώ συγγνώμη για την ιδιάζουσα και τολμηρή γλώσσα που χρησιμοποιώ αλλά η απέχθεια και ο πόνος για μερικά πράγματα δεν κρύβονται


ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ στους αγγέλους που έφηγαν νωρίς....

10
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

11
Το βλέμμα σου μου χαράζει το μυαλό
σαν το γυαλί που έσκιζε το χέρι μου
καθώς έσφιγγα θολωμένος το ποτήρι
του τελευταίου κρασιού που ήπιαμε μαζί

Θυμάμαι την τελευταία λέξη που μου είπες
πριν τα χείλη σου δηλητηριαστούν
και μου δώσουν απλόχερα σαν δώρο γλυκό
το φαρμάκι της πιο πικρής σκέψης σου

Άπλωσα το χέρι μου να μου δώσεις δανεική αγάπη
κι εσύ μου πέταξες ένα αντίο
για να προσπεράσεις βιαστικά μές στο κρύο
έναν ζητιάνο, σακάτη από τον πόλεμο του έρωτα σου

Άραγε πες μου πόσο θα αντέξεις μακρυά
από αυτόν που πιο πολύ μίσησες
και πόσο θα γελάσεις δίπλα
σε ότι πιο πολύ ονειρεύτηκες να καταστρέψεις

Κλέινω τα μάτια μου για να σε ονειρευτώ
μήπως και μπορέσω και σε χάσω
σαν τα όνειρα που χάνονται όταν ξυπνάς
από τον λήθαργο άλλης μιας μοναχικής νύχτας



12
Σκέψεις μπλεγμένες σ' ένα νήμα μεταξένιο
στην μια του άκρη το φιλί σου περιμένω
ψάξε τον δρόμο που μ' εσένα με ενώνει
σαν δυό κορμιά σ' ένα κατάλευκο σεντόνι

Στην λίμνη μέσα του μυαλού μου ταξιδεύεις
σαν μια νεράϊδα που τα μάγια ξεμπερδεύεις
σαν μελωδία που γλυκαίνει τον αέρα
σαν το κελάηδησμα ενός πουλιού την μέρα

Έλα να φύγουμε για μαγεμένα μέρη
εκεί που η θάλασσα μονάχα θα μας ξέρει
εκεί που ο ήλιος θα φωτίζει και την νύχτα
εκεί που οι άγγελοι μας λένε καληνύχτα

Ταξίδεψε με στο φιλί σου κάποιο βράδυ
μέσα στην ζάλη στο ατέλειωτο σκοτάδι
δώσε μου όνειρα για να σε δω στον ύπνο
σαν το γαλάζιο που σου μοιάζει εκείνο κύκνο



                                                                              Αφιερωμένο

13
Έβαλα μπροστά το αυτοκίνητο
και πάτησα το γκάζι όσο πάει
γέμισα με σκόνη τώρα πίσω μου
μια αγάπη που σαν σκόνη με σκορπάει

Έστριψα μες στο στενό και χάθηκα
από τα μάτια σου που ξέρω θα με ψάξουν
σου άφησα πριβ φύγω ροδοπέταλα
να τα σκουπίσεις σαν με χάσεις και θα κλάψουν

Δεν έφταιγα εγώ όπως σου έλεγα
μα εκείνο το αδιέξοδο που ζούσες
εκείνη η αγάπη που 'χες μακριά
κι ο έρωτας που εδώ κοντά δεν ζούσες

Τώρα θα κλαίς και τα τραγούδια μου θ' ακούς
θα ξέρεις ότι τα 'γραψα για σένα
κι όταν στους στίχους τ'όνομά σου απ' τα χείλη μου θ'ακούς
τότε θα τρέξεις να τα πεις πάλι σε μένα

14
Πάνω που έψαχνα να βρω
κάτι για να κρατηθώ
μπήκες μέσα στην ζωή μου
ανέτρεψες την λογική μου

Δεν ερχόταν ευκαιρία
για ν' αλλάξω την πορεία
αποκτούσα σεβασμό
στον δικό μου εαυτό

Πίστεψέ με πως για σένα
τα χιλιόμετρα καμμένα
τα εμπόδια τα περνά
όταν κάποιος ζει τρελά

Κι άμα τύχει και δεν έρθω
στα όνειρα μου θα σε έχω
αποστάσεις δεν υπάρχουν
μόνο οι σκέψεις μας τις πλάθουν

Λίγο μόνο σε γνωρίζω
αλλά θέλω να ελπίζω
πως θα είσαι εσύ για μένα
ότι οι ράγες για τα τρένα

15
Σε ξαναδα λοιπόν, μες στο κρύο το βράδυ
η κιθάρα χτυπούσε αργά και ψυχρά στο σκοτάδι
με το μαύρο παλτό με κοιτούσες για λίγο
έψαχνα πού να σε βρω ή να σ' αποφύγω

Θέλω τόσα να πω, μα παγώνει η φωνή μου
και συ είσαι καυτή, μα δεν είσαι μαζί μου
με το μαύρο παλτό με κοιτούσες για λίγο
ήθελα τόσο να 'ρθώ ή μάλλον  να φύγω

Μια γουλιά από κρασί, στα χείλη αφήνεις
σαν τελειώσει κι αυτό πάλι μόνη θα μείνεις
με το μαύρο παλτό με κοιτούσες για λίγο
μόνος μου είμαι κι εγώ και μάλλον θα φύγω

Κι έτσι φεύγω λοιπόν με το κρύο τ' αμάξι
ούτε εσύ, ούτε κανείς τώρα δεν θα με ψάξει
με το μαύρο παλτό σ' είδα τότε μπροστά μου
μα τα μάτια μου θόλωσαν, το ίδιο και η καρδιά μου

Σελίδες: [1]