2
« στις: 13/03/07, 23:52 »
Όμως τώρα
Του ποδοσφαίρου είναι η ώρα
Και στην οθόνη
Τα μάτια της καρφώνει
Μάτια πουλιά π ανοίγονται σ αλαργινά πελάγη
Και στο θαμπό του ουρανού
Χρώματα ψάχνουνε παντού
Βυθίζονται υψώνονται σιμά η μοίρα τά χει
Ο έρωτας μας είναι αιώνιος
Κι εγώ είμαι Πανιώνιος
Απ τη γωνία
Εσύ κοιτάς με αγωνία
Μέσα στα δίχτυα
Εκεί που τρέμει η αλήθεια
Πικρή αλήθεια και γλυκιά στον ίλγγο της σφαίρας
Ισορροπία αναζητά
Στο χρόνο ψάχνει τη φωτιά
Ζεσταίνεται και καίγεται στη παρακμή της μέρας
Τον έρωτα μας τον αιώνιο
Εγώ τον λεώ Πανιώνιο
Κόκκινο στο μπλε
Απ τη κερκίδα λέω ναι
Στου πάνθηρα την ιαχή
Και στης καρδιάς τη σιωπή
Καυτή καρδιά που δυό αγάπες μέσα λειώνει
Στα δίδυμα φεγγάρια
Ρίχνει ξανά τα ζάρια
Και τ απαλό της άγγιγμα τα δυό κορμιά ενώνει
Ο έρωτας μας θά ναι αιώνιος
Γιατί είναι πανιώνιος