Μηνύματα

1

Άνθρωπος και ζωή / Απ: "Ποίηση και ζωή"

« στις: 15/09/07, 18:24 »

Φίλε "analogio".Η προσέγγιση σου στο θέμα με βοηθά πολύ για να επεκτείνω το συλλογισμό μου.
Έθεσες το ζήτημα της καθημερινότητας,που είναι πάντοτε το μείζον πρόβλημα-αγκάθι όσον αφορά τη σχέση του ανθρώπου με την ποίηση
ή γενικότερα με τις "καθαρές" τέχνες.Η ύπαρξη των οποίων όμως, είναι απαραίτητη, εφόσον ο άνθρωπος επιθυμεί(είτε γνωρίζοντας αυτή του την ανάγκη είτε όχι) να βρεί τον εαυτό του μέσα -από την ευλογημένη θύμηση της χαμένης παιδικότητας του-. Εύκολος δρόμος για κάτι τέτοιο δεν υπάρχει,δυστυχώς η ευτυχώς.

Δεν ειναι η ποιηση που λειπει. Ο καθημερινος συγχρονος ανθρωπος λειπει, ποιος ξερει που εχει παει. Οταν οι ποιητες εντοπιζουν στα ποιηματα τους τον καθημερινο συγχρονο ανθρωπο, ο ανθρωπος αυτος που βρισκουν δεν ειναι πλεον ο καθημερινος ανθρωπος. Ειναι ο ποιητικος ανθρωπος των ποιητων.

     

Θέτεις το ζήτημα ποιητικά(με την έννοια της μεταφοράς).Όχι ρεαλιστικά.Προσωπικά θεωρώ πως σκοπός της ποίησης είναι η ρεαλιστικότερη αποτύπωση της πραγματικότητας
ως αυτή έχει και όχι όπως η πλειοψηφία αφελώς την αντιλαμβάνεται.
Ίσως το έργο των σύγχρονών ποιητών να είναι πιό δύσκολο από άλλοτε, γιατί ο σύγχρονος "άνθρωπος του υπογείου" βρίσκεται ακόμη πιο βαθιά
από αυτόν του περασμένου αιώνα.Και ο ποιητής θα πρέπει να ανακαλύψει δυνατότερους προβολείς και εχμυρότερα εργαλεία από αυτά που ήδη έχει ώστε να φέρει αυτόν τον άνθρωπο στο φως, ή τουλάχιστον να τον φέρει αντιμέτωπο με το σκοτάδι που κρύβει μέσα του.

2

Άνθρωπος και ζωή / "Ποίηση και ζωή"

« στις: 15/09/07, 01:45 »

Μέχρι τις μέρες μας δεν έχει ξεκαθαριστεί ποιός ο ρόλος που διαδραματίζει η ποίηση στη ζωή του ανθρώπου.Ο προσωπικός μου συλλογισμός για αυτό το ζήτημα ξεκινά με το δεδομένο ότι η ποίηση είναι μια αυθύπαρκτη..ή μάλλον, η πλέον αυθύπαρκτη ανάμεσα στις ανθρώπινες τέχνες.Για αυτό ακριβώς το λόγο πιστεύω πως η μελοποίηση ποιητικών έργων αναδεικνύουν στο ελάχιστο το ίδιο το έργο ενώ αναδεικνύεται στο μέγιστο βαθμό η μουσική.Με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από μία τέχνη η οποία στάθηκε πάντοτε βασικό εργαλείο στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού.Με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος αυτού να υποχωρεί..κάτω από τα πόδια μας συμπαρασίροντας μαζί το ανάστημα που είχε ορθωθεί από την εποχή του Ομήρου μέχρι την εποχή του Σεφέρη και του Λειβαδίτη.

Για να παροτρύνω το διάλογο θέτω το εξής ερώτημα..Θεωρείται οτι λείπει η ποίηση από την καθημερινότητα του σύγχρονου έλληνα ?