Εμφάνιση μηνυμάτων
1
Άνθρωπος και ζωή / Απ: από την τέχνη στο παν- φιλοσοφικό grouptherapy
« στις: 17/11/07, 05:06 »
ασαφής η απάντησή σου παππού...
πρώτον, δεν ερμηνεύω, δεύτερον, δε μιλάω για δημιουργία απεικόνισης, αλλά για δημιουργία, απεικόνιση.
δημιουργεί κανείς όταν φτιάζει, οριοθετεί, ορίζει ένα αντικείμενο, ένα γεγονός το οποίο πρίν την πράξη του δεν υπήρχε. η πράξη του αυτή της δημιουργίας, έχει σαν αποτέλεσμα την απεικόνηση του κόσμου, της καθολικής αλήθειας, από την συγκεκριμένη οπτική γωνία του καλλιτέχνη, καθιστώντας το δημιούργημά του μια αναπαράσταση του κόσμου.
(η ίδια θέση με άλλη διατύπωση)
ειναι καλό που διαφωνούμε παππού, γιατί έτσι οδηγούμαστε σε πιό στέρεους ορισμούς, προσδιορισμούς και επεξηγήσεις. δεν είμαστε υπολογιστές να χρησιμοποιούμε τις έννοιες μονοσήμαντα καταπως έχουμε προγραμματιστεί, είμαστε άνθρωποι, και εξ ορισμού χαρακτηριζόμαστε απο το υποκειμενικό στοιχείο. ακόμη, το γεγονός ότι κάποια θεώρηση συναντά εμπόδια ή προβλήματα, δεν αποδεικνύει ότι αυτή είναι λάθος, το αντίθετο μάλιστα. μετά τους Karl Popper, Thomas Kuhn, Imre Lakatos, η επιστήμη προχωρά με υποθέσεις και διαψέυσεις, και όχι επιβεβαιώσεις αυτών (αρχή διαψευσιμότητας-falsification) (what is this thing called science, alan chalmers, 1982-philosophie des sciences, Philippe Lecourt- introduction in science studies, Dominique Pestre, 2006). (για την παρατήρησή σου περι προβλημάτων του ρελατιβισμού).
πρώτον, δεν ερμηνεύω, δεύτερον, δε μιλάω για δημιουργία απεικόνισης, αλλά για δημιουργία, απεικόνιση.
δημιουργεί κανείς όταν φτιάζει, οριοθετεί, ορίζει ένα αντικείμενο, ένα γεγονός το οποίο πρίν την πράξη του δεν υπήρχε. η πράξη του αυτή της δημιουργίας, έχει σαν αποτέλεσμα την απεικόνηση του κόσμου, της καθολικής αλήθειας, από την συγκεκριμένη οπτική γωνία του καλλιτέχνη, καθιστώντας το δημιούργημά του μια αναπαράσταση του κόσμου.
(η ίδια θέση με άλλη διατύπωση)
ειναι καλό που διαφωνούμε παππού, γιατί έτσι οδηγούμαστε σε πιό στέρεους ορισμούς, προσδιορισμούς και επεξηγήσεις. δεν είμαστε υπολογιστές να χρησιμοποιούμε τις έννοιες μονοσήμαντα καταπως έχουμε προγραμματιστεί, είμαστε άνθρωποι, και εξ ορισμού χαρακτηριζόμαστε απο το υποκειμενικό στοιχείο. ακόμη, το γεγονός ότι κάποια θεώρηση συναντά εμπόδια ή προβλήματα, δεν αποδεικνύει ότι αυτή είναι λάθος, το αντίθετο μάλιστα. μετά τους Karl Popper, Thomas Kuhn, Imre Lakatos, η επιστήμη προχωρά με υποθέσεις και διαψέυσεις, και όχι επιβεβαιώσεις αυτών (αρχή διαψευσιμότητας-falsification) (what is this thing called science, alan chalmers, 1982-philosophie des sciences, Philippe Lecourt- introduction in science studies, Dominique Pestre, 2006). (για την παρατήρησή σου περι προβλημάτων του ρελατιβισμού).