Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - Σ.Λαμπρινού

Σελίδες: [1]
1
H επικοινωνία μας έστω και μέσω του forum μας κάνει λιγότερο λυπημένους και μόνους...Και πάλι καλώς σας βρήκα!!!Σας ευχαριστώ όλους! :)

2
             Κόψε τα κυπαρίσσια απ'την αυλή
             λαχτάρησα στον ήλιο να περάσω
             εδώ πεθαίνει εν' άχρηστο βιολί
             καίγεται της υπομονής το ράσο..

             Μιλάει στα χείλη το γλυκό φιλί
             που ακόμα δεν το πήρα απ' άλλα χείλη
             του αύριο η ζωή τις φλέβες μου καλεί
             και σπάζω της σιωπής μου το κοχύλι..

             Γελώ αναπνέω, το φώς, τη μουσική
             μα άλλοι γύρω μου μαδούν τις ακακίες
             μύριες χαρές αιωρούνται εδώ και κει
             μα τη χαρά μου πνίξαν οι αδικίες..

             Βγαίνω στο δρόμο, κλείνω το σοφό
             βιβλίο, που μέσα η νιότη μου λιμνάζει
             το φώς μ' όλους τους πόρους μου ρουφώ
             λουλούδι που τη γύρη του τινάζει..

             Μαύρα γλυκά βατόμουρα τρυγώ
             κι έχω στη γλώσσα της χαράς τη γεύση
             έγνοιες θολές, και θάλασσες "εγώ"
             έχουν μακριά μεσ' το άπειρο μισέψει..

             Πλατύς, λευκός ο δρόμος, πρωινός.
             Κι εμένα δέσμευση δε με ορίζει.
             Το νέο κορμί μου ραίνει ο ουρανός
             ευωδιαστούς λεμονανθούς μυρίζει!!
Όμως
             Στους πόθους μου ο αντίλαλος κουφός
             και στην καρδιά μου καρφωθήκανε μαχαίρια
             Ποιός κλέβει αποτα μάτια μου το φώς;
             Ποιός παίρνει τα τραγούδια μου απ'τα χέρια;

3
Καλώς σας βρήκα, χρόνια πολλά επίσης.Η άποψη σου, στο συγκεκριμένο γραπτό, είναι η άλλη όψη του νομίσματος που λέγετε ζωή...

4
Ευχαριστώ πάρα πολύ x-versous για τα καλά σου λόγια, διάβασα το τετραστιχό σου και κρίνω απο αυτό οτι είσαι αληθινός ποιητής!!Συνέχισε..

5
Μπράβο!Μπράβο!Μπράβο!Με συγκίνησες...

6
Ζωή σακατεμένη και μισή
χαρά μία σταλιά, και ένα πτυχίο
Και γύρω μας σκληροί και τρομεροί
το δάκρυ μας να παίρνουνε γι' αστείο

Ζωή χωρίς φωτιές κι αστροφεγγιές
συγγνώμη που ανασαίνουμε ακόμη
και γύρω μας οι πέτρινες καρδιές
να γίνονται αφεντάδες μας και νόμοι

Ζωή φαρμακωμένη και σκυφτή
Και τα όνειρα μας πάντοτε χαμένα
Να τα χαμε νωρίτερα σκεφτεί
κεράκια της λαμπρής θα' ταν καμμένα

7
Συμφωνώ pinelopi και Aganippi ως προς το λάθος του στίχου!Αλλά νομίζω οτι εκείνο το σήμειο δεν είναι εύηχο τόσο πολύ.Χρόνια πολλά, καλή χρονιά και ευχαριστώ για τον χρόνο σας!Και εσένα gkou!

8
Σου το'χω πει χίλιες φορές είμαστ' αστέρια
που ακονίζουμε τις νύχτες τα μαχαίρια
και λαμπιρίζουμε αχνά σαν αγιοκέρια
Σα νυχτερίδες που τις καιν τα μεσημέρια

Σου το'χω πει χίλιες φορές, είμαστε μόνοι
σαν ακυβέρνητο στα πέλαγα τιμόνι
κι όλο γλυστράμε μεσ'το μαύρο της αβύσσου
με τη σχεδία ενός χαμένου παραδείσου

Σου το'χω πει χίλιες φορές είμαστε κάτι
απο γωνία Παλαμά μα και Καβάφη
κι είναι τα χέρια μας κλαδιά και πολυβόλα
που σημαδέουν τις καρδιές μας πάνω απ'όλα

Σελίδες: [1]